حاشیه های «بی بدن» به سود آن تمام می شود؟

آفتاب نیوز :

ترکیب اکران نوروز 1403 از امروز با آغاز نمایش «بی بدن» (یا همان طور که در پوستر و تیتراژش نوشته شده، «بیبدن»، سرهم و بی فاصله) کامل می شود و به همراه 5 فیلم «تمساح خونی» ساخته جواد عزتی، «پرویزخان» ساخته علی ثقفی، «ایلیا جستجوی قهرمان» ساخته سید علی موسوی نژاد، «نوروز» ساخته سهیل موفق و «آپاراتچی» ساخته علی طاهرفر، به طور رسمی، سال نوی سینمای ایران شروع می شود. از حیث تنوع ژانری، «بی بدن» درام اجتماعی است؛ «تمساح خونی» کمدی ـ اکشن، «پرویزخان» درام زندگینامه ای، «ایلیا؛ جستجوی قهرمان» فیلم کودک، «نوروز» درام خانوادگی و «آپاراتچی» درام ـ کمدی. با اینکه سعی شده ترکیب اکران متنوع باشد، اما بعید است که فیلم هایی مثل «نوروز» حتی با حضور علی نصیریان و «آپاراتچی» که بازیگر سرشناسی ندارد، در اتمسفر پررونق کمدی ها شانسی برای موفقیت در گیشه داشته باشند. از همین حالا مشخص است که برنده اکران نوروز و احتمالا یکی از بخت های کسب عنوان پرفروش ترین فیلم سال «تمساح خونی» است. بعد از آن، «بی بدن» که تمرکزش بر ابعاد اجتماعی پرونده ای جنایی است و الناز شاکردوست، پژمان جمشیدی، سروش صحت و گلاره عباسی در آن حضور دارند، بخت دوم موفقیت در گیشه نوروز است.

حاشیه هایی به سود فیلم

«بی بدن» ساخته مرتضی علیزاده یکی از فیلم هایی بود که اکرانش در جشنواره فجر امسال با استقبال نسبی تماشاگران و منتقدان مواجه شد. البته استقبال از آن بیشتر از اینکه به سبب ویژگی های خود فیلم باشد، ناشی از کیفیت نه چندان بالای سایر فیلم ها بود.

مرتضی علیزاده که متولد سال 1369 و فارغ التحصیل رشته مهندسی عمران است، تا پیش از «بی بدن» تعدادی فیلم کوتاه ساخته بود که آخرینش در جشنواره فیلم کوتاه امسال با عنوان «خوانا بنویسید» برنده جایزه بهترین فیلم اقتباسی شد. فیلمنامه «بی بدن» را کاظم دانشی نوشته که پیش تر درام قضایی موفق «علف زار» را ساخته بود و در «بی بدن» نقش مشاور کارگردان را هم بر عهده دارد. مثل «علف زار» که مبتنی بر پرونده ای واقعی بود، «بی بدن» هم بر اساس پرونده واقعی غزاله و آرمان است، هرچند علیزاده در همه مصاحبه هایی که در زمان جشنواره انجام داد منکر شباهت میان فیلمش و هر پرونده واقعی ای شد. با اینکه داستان فیلم همدلی آشکاری با خانواده دختر مقتول دارد، اما در همان ایام جشنواره خبر آمد که پدر و مادر غزاله به ساخت فیلمی بر اساس پرونده دخترشان و ورود به حریم خصوصی شان معترض اند و قصد دارند از طریق قانونی موضوع را پیگیری کنند، اما بعدا خبر دیگری از اینکه چه کرده اند منتشر نشد.

فیلم به بخش مسابقه چهل و دومین جشنواره فجر راه نیافت و صرفا در بخش «نگاه نو» نمایش داده شد و همین موضوع انتقاد هایی را متوجه نحوه گزینش آثار از سوی هییت انتخاب و دست اندرکاران جشنواره کرد. الناز شاکردوست هم در زمان نمایش فیلم در یکی از سینما های مردمی جشنواره به غیبت فیلمش در بخش مسابقه اعتراض کرد. کلا به نظر می رسد همه این حرف وحدیث ها به گرم تر شدن تنور اکران فیلم کمک کند. تنها درام اجتماعی نوروز 1403 در حالی به روی پرده می رود که فقط یک رقیب کمدی دارد و می تواند بعد از «تمساح خونی» مورد توجه سینمارو ها قرار بگیرد.

موضوع مهم تر از همه

پدر و مادر دختری دانشجو به نام ارغوان که چند روزی است به خانه برنگشته، به دادسرا می روند تا اطلاعی از سرنوشت دخترشان به دست آورند. از همان اولین مواجهه بازپرس جوان با پدر و مادر نگران که از روابط دختر پرس وجو می کند، مشخص است مادر چیز هایی از روابط دخترش می داند که به ملاحظه حضور پدر تمایلی به بازگو کردن شان ندارد. پسری به نام سروش که دوست ارغوان بوده، به اتهام قتل او دستگیر می شود و پدر و مادرش که از هم جدا شده اند، تلاش می کنند به هر ترتیبی شده رضایت خانواده ارغوان را برای جلوگیری از اجرای احکم اعدام فرزندشان جلب کنند. بیش از بازی ها که چیزی به کارنامه بازیگرانش اضافه نمی کند یا بیش از ساختار بصری جذاب یا شیوه روایتگری منحصربه فرد که در فیلم اثری از آن ها نمی بینیم، موضوع فیلم است که می تواند باعث موفقیت فیلم نزد عامه سینمارو ها شود. فیلم در حدی که موضوع را مطرح می کند می ماند و از آن فراتر نمی رود، اما احتمالا همین قدر هم برای تماشاگر عام کفایت می کند.