خلاصه کامل کتاب گفتند فسانه ای و در خواب شدند (ندا ترابی)

کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» نوشته ندا ترابی، گنجینه ای ارزشمند از آخرین حرف ها، وصایا و درس های زندگی شخصیت های برجسته تاریخی و هنری است. این اثر به ما کمک می کند تا از تجربیات و حکمت های پایانی این بزرگان درس بگیریم و با نگاهی عمیق تر به زندگی و معنای آن، مسیر خودمان را پیدا کنیم. این خلاصه کامل، مثل یک راهنماست که شما را به دل این کتاب می برد و با مضامین عمیق و شخصیت های جذابش آشنا می کند تا اگر وقت خواندن کل کتاب را ندارید، باز هم از حکمت هایش بی نصیب نمانید.

تاحالا شده به این فکر کنید که آدم های بزرگ و سرشناس، وقتی به لحظات پایانی عمرشون می رسن، چه حرف هایی برای گفتن دارن؟ چی تو دلشون می گذره و چه وصیت هایی برای ما به یادگار می ذارن؟ کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» دقیقاً می ره سراغ همین سؤال ها و جواب های شگفت انگیزی رو برامون رو می کنه. این کتاب یه جورایی مثل یه سفر توی زمانه، که شما رو می بره کنار تخت بزرگان تاریخ و از زبان خودشون، آخرین حرف ها و حسرت هاشون رو می شنوید.

چرا «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» نامی پرمغز است؟ ریشه ی عنوان کتاب در رباعی حکیم عمر خیام

قبل از اینکه شیرجه بزنیم توی محتوای کتاب، اجازه بدید یه نگاهی بندازیم به اسم عجیب و پرمعناش. «گفتند فسانه ای و در خواب شدند»؛ این جمله آشنا نیست؟ بله، درست حدس زدید! این تیکه از یک رباعی معروف از حکیم عمر خیام نیشابوری برداشته شده، که احتمالاً خیلی هامون حداقل یک بار شنیدیم:

آنانکه محیط فضل و آداب شدند

در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

خب، حالا این رباعی چه ربطی به کتاب ندا ترابی داره؟ خیام توی این شعر، داره به این نکته اشاره می کنه که حتی داناترین و برجسته ترین آدم ها هم، با تمام علم و دانشی که اندوختن، باز هم نتونستن از راز و رمزهای زندگی و مرگ سر در بیارن. تهش چی شد؟ یه «فسانه» یا همون داستانی از خودشون به جا گذاشتن و بعدش «در خواب شدند»، یعنی از دنیا رفتند. این اسم گذاری خیلی هنرمندانه، نشون می ده که نویسنده چقدر با دقت و ظرافت، تونسته قلب محتوای کتاب رو توی عنوانش جا بده.

این عنوان، یه جورایی نماد اینه که هر کدوم از ما، یه قصه ای برای گفتن داریم و این قصه، هر چقدر هم بزرگ و تأثیرگذار باشه، بالاخره یه جایی تموم می شه. اما مهم اینه که تو این مدت کوتاه، چه اثری از خودمون به جا می ذاریم؟ چه جوری زندگی می کنیم و چه پیام هایی برای نسل های بعد داریم؟ ندا ترابی با انتخاب این عنوان، به خواننده گوشزد می کنه که این کتاب فقط درباره مرگ نیست، بلکه بیشتر درباره اهمیت زندگی کردن و ساختن یک میراث ماندگاره. این عنوان مثل یه تلنگر می مونه که حواسمون باشه، ما هم یه روزی فقط یه فسانه می شیم و می ریم تو خواب ابدی؛ پس چی بهتر از اینکه یه قصه خوب از خودمون روایت کنیم؟

ساختار و هدف کتاب: سفری الهام بخش در میان وصایای بزرگان تاریخ

حالا که از اسم کتاب سر درآوردیم، بریم سراغ اینکه این کتاب چطوری چیده شده و ندا ترابی با جمع آوری این حرف ها دنبال چی بوده. کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» یه جورایی مثل یه گالری بزرگه، که توش پرتره های ذهنی از آدم های مختلف، از فیلسوف ها و دانشمندها گرفته تا شاعرها و هنرمندها، رو می بینید. هر فصل از کتاب به یکی از این شخصیت ها اختصاص داره و نویسنده، اول یه معرفی کوتاه ازشون ارائه می ده و بعد، می ره سراغ وصایا، آخرین حرف ها، یا حتی اتفاقاتی که درست قبل از مرگشون افتاده.

یکی از نکاتی که این کتاب رو خیلی جذاب می کنه، تنوع شخصیت هاست. شما تو این کتاب، هم با بزرگان ادبیات و عرفان ایران مثل مولوی و پروین اعتصامی هم صحبت می شید، هم با متفکران بزرگ غربی مثل سقراط و لئون تولستوی. دانشمندایی مثل آلبرت اینشتاین و ماری کوری هم هستن و حتی شخصیت های سیاسی و تاریخی مثل امیرکبیر و ناپلئون. این تنوع باعث می شه که دیدگاه های مختلفی رو درباره زندگی، مرگ، موفقیت، شکست و مفهوم جاودانگی ببینید.

هدف اصلی ندا ترابی از جمع آوری این مجموعه، اونطوری که خودش هم توی مقدمه کتاب اشاره کرده، این بوده که شناختش رو از آدم های بزرگ بیشتر کنه و درکش رو از زندگی و لحظات زودگذر عمر، دگرگون کنه. اون می خواسته به ما هم نشون بده که چقدر هر لحظه از عمرمون باارزشه و نباید اونو به بطالت بگذرونیم. این کتاب، در اصل یه فراخوانه برای زندگی کردن با شور و هدف، برای غلبه بر نومیدی و برای ساختن اثری ماندگار از خودمون.

اینجا یه نکته مهم رو بگم: اگه فکر می کنید این کتاب یه جوری غم انگیزه یا بوی مرگ می ده، سخت در اشتباهید! اتفاقاً این کتاب مثل یه شات انرژی می مونه، که شما رو پر از شور و اشتیاق برای زندگی می کنه. انگار این بزرگان، حتی از پسِ پرده مرگ هم، دارن به ما درس زندگی و امید می دن. اینجوریه که کتاب، در کنار روایت وصایا و آخرین حرف ها، یه دیدگاه عمیق تر از خود زندگی و معنای اون بهمون می ده.

خلاصه و محتوای اصلی کتاب: نگاهی عمیق به درس های زندگی، مرگ و جاودانگی

حالا که با ساختار و هدف کتاب آشنا شدیم، وقتشه که یه سر و گوشی تو محتوای اصلیش آب بدیم و ببینیم چه گوهرهای نابی تو دلش پنهونه. این کتاب پر از داستان ها و جملاتیه که می تونه دیدگاه آدم رو به زندگی و مرگ کاملاً عوض کنه.

مضامین اصلی و پیام های کلیدی کتاب

اگه بخوایم اصلی ترین پیام های کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» رو جمع بندی کنیم، می تونیم به چند نکته مهم برسیم که انگار نخ تسبیح کل اثر رو به هم وصل کرده:

• اهمیت میراث و اثری که از خود به جای می گذاریم: تقریباً تمام شخصیت های کتاب، به نوعی به این نکته اشاره می کنن که زندگی فقط مصرف کردن و لذت بردن نیست، بلکه باید چیزی از خودمون به جا بذاریم که بعد از ما هم بتونه به درد بقیه بخوره و اسم ما رو زنده نگه داره. حالا این میراث می تونه یه اثر هنری باشه، یه کشف علمی، یه کتاب، یا حتی یه سبک زندگی الهام بخش.
• غلبه بر نومیدی و یافتن شور زندگی در مواجهه با سختی ها: خیلی از این بزرگان، تو زندگی شون با چالش ها و شکست های زیادی روبرو شدن. اما چیزی که اونا رو متمایز کرده، اینه که هیچ وقت از پا ننشستن. این کتاب به ما یاد می ده که چطوری حتی تو دل سختی ها هم امید رو زنده نگه داریم و برای اهدافمون بجنگیم.
• تأمل بر ماهیت وجودی انسان و گذر بی وقفه زمان: وقتی آخرین حرف های این بزرگان رو می خونیم، ناخودآگاه خودمون هم به فکر فرو می ریم که ماهیت وجودی ما چیه؟ چرا به دنیا اومدیم و قراره چی کار کنیم؟ این کتاب یه جورایی ما رو وادار می کنه به این فکر کنیم که زمان چقدر زود می گذره و هر لحظه چقدر می تونه باارزش باشه.
• ارزش هر لحظه از عمر و پرهیز از بطالت: یکی از قوی ترین پیام های کتاب اینه که «عمر گران بهاست». بزرگانِ کتاب، به ما یادآوری می کنن که وقت تلف کردن و بی هدفی، بزرگترین دشمن انسانه. باید با هوشیاری زندگی کنیم و از هر لحظه برای رشد و شکوفایی استفاده کنیم.
• دیدگاه های متفاوت بزرگان به مرگ و زندگی پس از آن: هر کسی یه دیدگاهی به مرگ داره؛ بعضی ها اونو پایان همه چیز می دونن، بعضی ها شروع یه سفر جدید، و بعضی ها هم یه اتفاق طبیعی. تو این کتاب، با این تنوع دیدگاه ها آشنا می شیم که هر کدوم می تونه برای ما هم جای تأمل داشته باشه.

برجسته ترین شخصیت ها و آموزه هایشان (با ذکر مثال های منتخب و کوتاه)

حالا بیاید با هم سرکی بکشیم به زندگی و وصایای چند تا از این شخصیت های برجسته:

• بوعلی سینا (فیلسوف و پزشک نامدار ایرانی): می گن بوعلی سینا در لحظات آخر عمرش، از خدا طلب مغفرت کرده و بخش بزرگی از اموالش رو وقف کرده. او حتی دستور می ده که کتاب هاش رو هم بین آدم های نیازمند پخش کنن. این حرکت، نشون دهنده اهمیت علم و بخشندگی تو نگاه این دانشمند بزرگه.
• پروین اعتصامی (شاعر پرآوازه ایرانی): پروین که شعرهاش پر از درس های اخلاقی و انسانیه، با وجود عمر کوتاهی که داشت، وصیت کرد که به ساده ترین شکل ممکن به خاک سپرده بشه و هیچ مراسم پرزرق و برقی براش برگزار نشه. او حتی خواست که روی سنگ قبرش، فقط یه بیت شعر از خودش حک بشه. این وصیت، عمق سادگی و وارستگی این بانوی بزرگ رو نشون می ده.
• لئون تولستوی (نویسنده بزرگ روس): تولستوی در اواخر عمرش، زندگی اشرافی رو کنار گذاشت و به سادگی روی آورد. وصایای او عمدتاً حول محور کمک به فقرا و زندگی بر اساس اصول مسیحیت بود. او حتی از خانواده اش خواست که از امتیازات اشرافی دست بکشند. این حرکت تولستوی، یه درس بزرگ درباره ارزش های واقعی زندگی و انسان دوستیه.
• آلبرت اینشتاین (فیزیکدان نابغه آلمانی-آمریکایی): اینشتاین، خالق نظریه نسبیت، به خاطر کنجکاوی بی حد و حصرش معروف بود. می گن در آخرین لحظات عمرش، وقتی پزشکان از او خواستند که راحت باشد، او با لبخند گفت: «کاری که باید انجام می شد، انجام شده است». این جمله، اوج تسلیم و آرامش یه ذهن بزرگ رو نشون می ده که عمرش رو وقف کشف رازهای جهان کرده بود.
• سقراط (فیلسوف یونانی): سقراط یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان تاریخه که به خاطر جملات قصار و روش پرسش و پاسخش شناخته می شه. او در زندان و قبل از نوشیدن جام شوکران، با آرامش کامل با شاگردانش حرف زد و اونا رو به فضیلت و حکمت دعوت کرد. می گن آخرین حرفش این بود که «ما به آسکلپیوس (خدای پزشکی) یک خروس بدهکاریم.» این جمله، پر از نماد و تفکر فلسفیه که نشون می ده حتی در لحظه مرگ هم ذهن او دست از فلسفه بر نمی داشت.
• ماری کوری (دانشمند لهستانی-فرانسوی و کاشف رادیوم): ماری کوری، تنها زنی که دو جایزه نوبل رو برده، عمرش رو وقف علم کرد. او در اواخر عمرش، با بیماری ای دست و پنجه نرم می کرد که احتمالاً به خاطر کار با مواد رادیواکتیو بود. وصیت او بیشتر به اهمیت علم و پیشرفت بشریت اشاره داشت و اینکه نباید از هیچ تلاشی برای کشف ناشناخته ها فروگذار کرد. زندگی و مرگ او، نمادی از فداکاری بی قید و شرط در راه علم است.
• ایرج میرزا (شاعر طنزپرداز و شیرین سخن ایرانی): ایرج میرزا، شاعر معروف قاجار، شاعری بود که زبان طنز و انتقاد تند داشت. او وصیت کرده بود که روی سنگ قبرش، این شعر معروفش رو حک کنن:
  

  ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود

  نی نام ز ما و نه نشان خواهد بود

  زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل

  زین پس چو نباشیم همان خواهد بود

  این شعر، یه دیدگاه واقع بینانه و فلسفی به مرگ و نیستی داره که از یه شاعر طنزپرداز شاید کمی عجیب به نظر برسه، اما عمق نگاه ایرج میرزا به هستی رو نشون می ده.

• امیرکبیر (صدر اعظم دانا و مصلح ایرانی): امیرکبیر، با وجود اینکه در اوج قدرت به شهادت رسید، میراث بزرگی از اصلاحات برای ایران به جا گذاشت. وصایای او عمدتاً درباره حفظ استقلال ایران و مبارزه با فساد بود. او حتی در آخرین لحظات زندگی اش هم نگران سرنوشت مردم و کشورش بود.
• مولانا جلال الدین محمد بلخی (عارف و شاعر بزرگ ایرانی): مولانا، یکی از بزرگترین عارفان و شاعران تاریخ ایرانه. مرگ او، که به «عروسی» تعبیر می شد، نشان از اوج وصل و رضایت از زندگی بود. او از مریدانش خواست که برایش گریه نکنند، چون او در حال پیوستن به معشوق ازلی است. این وصیت، اوج عرفان و نگاه عاشقانه مولانا به مرگ رو نشون می ده.

اینا فقط چند تا مثال کوچیک از دریای بی کران حکمت و تجربه ایه که تو کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» منتظرتونه. هر کدوم از این شخصیت ها، با زندگی و مرگشون، یه درس جدید به ما می دن و ما رو به فکر فرو می برن که چطور می تونیم زندگی پربارتر و معنادارتری داشته باشیم.

سبک نگارش و تأثیرگذاری ندا ترابی: چگونه کلمات زندگی بخش می شوند؟

یکی از چیزایی که کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» رو از بقیه کتاب های مشابه متمایز می کنه، سبک نوشتار ندا ترابی هست. نویسنده با یه قلم روان و دلنشین، طوری داستان زندگی و وصایای این بزرگان رو روایت می کنه که انگار شما خودتون پای حرفاشون نشستید. خبری از پیچیدگی ها و اصطلاحات سخت نیست؛ زبانی که ندا ترابی انتخاب کرده، ساده و خودمونیه و همین باعث می شه خواننده حس نزدیکی بیشتری با متن پیدا کنه.

شاید بپرسید چطور یه کتاب که موضوعش مرگه، می تونه اینقدر زندگی بخش باشه؟ جوابش تو همین سبک نگارشه. ندا ترابی طوری به این شخصیت ها و حرفاشون پرداخته که انگار داره ازشون یه درس بزرگ به ما می ده. اون به جای اینکه فقط یه فهرست از آخرین حرف ها رو ردیف کنه، سعی کرده روح زندگی و هدف رو تو دل هر جمله پیدا کنه و به خواننده منتقلش کنه. برای همین، وقتی کتاب رو می خونید، به جای احساس غم و ناامیدی، یه حس عمیق از الهام و انگیزه برای بهتر زندگی کردن بهتون دست می ده. این کتاب بهمون یادآوری می کنه که حتی تو لحظات پایانی هم می شه حرف های بزرگ زد و میراث های ارزشمند به جا گذاشت.

قلم نویسنده طوریه که انگار باهاتون حرف می زنه، بهتون تلنگر می زنه و تشویقتون می کنه که یه بار دیگه به انتخاب هاتون نگاه کنید. این قدرت کلمات و روانی قلم ندا ترابی، کتاب رو تبدیل به یه دوست صمیمی می کنه که تو لحظات مختلف زندگی می تونید بهش رجوع کنید و ازش انرژی بگیرید.

این کتاب برای چه کسانی است؟ مخاطبان ایده آل «گفتند فسانه ای و در خواب شدند»

حالا که حسابی با این کتاب آشنا شدید، شاید براتون سؤال پیش بیاد که این کتاب بالاخره برای چه جور آدمایی نوشته شده؟ کی از خوندن «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» بیشترین لذت رو می بره و بیشترین درس رو می گیره؟ خب، بذارید بهتون بگم:

• اونایی که دنبال معنای زندگی می گردن: اگه حس می کنید تو زندگی تون یه جای کار می لنگه یا دنبال یه معنای عمیق تر از کارهای روزمره اید، این کتاب یه نقشه راه خیلی خوب می تونه باشه. حرفای بزرگان، یه جوری چشم آدم رو به روی افق های جدید باز می کنه.
• کسایی که به زندگینامه و اندیشه های بزرگان تاریخ علاقه دارن: اگه از اون دسته آدمای کنجکاوید که دوست دارید سر از کار آدمای مشهور دربیارید و ببینید چطوری فکر می کردن و چطوری زندگی رو می دیدن، این کتاب خوراک خودتونه!
• مبتلایان به نومیدی و کسانی که دنبال انگیزه می گردن: اگه یه وقتایی حس می کنید کم آوردید یا ناامید شدید، این کتاب مثل یه دوست دلسوز میاد و بهتون یادآوری می کنه که چطور می شه حتی تو بدترین شرایط هم از دل سختی ها، نور امید رو پیدا کرد. این کتاب یه جورایی دشمن نومیدیه!
• دانشجوها و محققای ادبیات، تاریخ و فلسفه: این کتاب می تونه یه منبع فوق العاده برای تحقیقات شما باشه. پر از ایده های ناب و دیدگاه های جدیده که می تونید تو پروژه هاتون ازشون استفاده کنید.
• افرادی که به دنبال آرامش در مواجهه با مفهوم مرگ هستن: اگه فکر مرگ گاهی شما رو مضطرب می کنه، خوندن دیدگاه های مختلف به مرگ از زبان آدمای بزرگ می تونه کمکتون کنه که یه نگاه متعادل تر و شاید آرام تر به این پدیده طبیعی داشته باشید.
• اونایی که می خوان قبل از خرید کتاب، یه دید کلی از محتواش پیدا کنن: اگه می خواید مطمئن بشید که این کتاب همون چیزیه که دنبالشید، این خلاصه کامل می تونه بهتون کمک کنه تا با خیال راحت تصمیم به خرید بگیرید.

خلاصه بگم، این کتاب برای هر کسی که یه قلب تپنده و ذهنی جستجوگر داره، یه پیشنهاد عالیه. فرقی نمی کنه دانشجو باشید، کارمند، یا یه بازنشسته؛ همیشه یه گوشه از این کتاب می تونه حرفی برای گفتن به شما داشته باشه.

مقایسه با آثار مشابه: جایگاه «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» در ادبیات وصایا و حکمت

توی ادبیات خودمون و جهان، کتاب های زیادی هستن که به موضوع وصایا، آخرین حرف ها یا اندیشه های بزرگان می پردازن. بعضی از اونا بیشتر جنبه تاریخی دارن و فقط وصیت نامه ها رو جمع آوری کردن، بعضی ها هم بیشتر روی جنبه های فلسفی و اخلاقی تمرکز کردن. اما «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» ندا ترابی، یه جایگاه خاصی بین این آثار داره.

چیزی که این کتاب رو متمایز می کنه، نگاه جامع و در عین حال عمیق نویسنده است. ندا ترابی فقط به جمع آوری وصایا اکتفا نکرده، بلکه سعی کرده از دل اون وصایا و آخرین حرف ها، یه پیام زندگی بخش بیرون بکشه. این کتاب صرفاً یه مجموعه از جملات قصار نیست، بلکه یه تحلیل از زندگی و مرگه که با زبانی ساده و روان، به مخاطب ارائه می شه. خیلی از کتاب های مشابه ممکنه خشک و رسمی باشن، یا فقط به جنبه های تاریخی بپردازن، اما این کتاب با لحن خودمونی و تمرکزش بر الهام بخشی، یه تجربه متفاوت رو به خواننده می ده.

مثلاً، ممکنه کتاب هایی با عنوان «وصایای بزرگان» رو دیده باشید که فقط متن وصیت نامه ها رو بدون هیچ مقدمه و تحلیلی ارائه می دن. این کتاب ها ممکنه برای محققین و کسانی که دنبال اطلاعات خام هستن خوب باشه، اما برای یه خواننده معمولی که دنبال الهام و معناست، شاید جذابیت کمتری داشته باشه. اما ندا ترابی، با یه قلم داستان گونه، هر وصیت رو تو دل یه روایت کوچیک از زندگی اون شخصیت قرار داده و این باعث می شه که خواننده بهتر با اون حرف ها ارتباط برقرار کنه.

به علاوه، انتخاب عنوان کتاب از رباعی خیام، خودش یه وجه تمایز قوی ایجاد می کنه که عمق نگاه فلسفی نویسنده رو نشون می ده. این کتاب، در واقع پلی می زنه بین ادبیات کلاسیک و دغدغه های انسان مدرن، و بهمون یادآوری می کنه که چقدر حرف های بزرگان گذشته، هنوز هم برای امروز ما حرف های تازه ای دارن.

نقد و نظر: بازتاب کتاب در میان خوانندگان و منتقدان

کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند» از زمان انتشارش، تونسته بازخوردهای خوبی از سمت خواننده ها و حتی بعضی منتقدان بگیره. خیلی از خواننده ها از اینکه این کتاب تونسته بهشون انگیزه بده و دیدشون رو به زندگی عوض کنه، صحبت می کنن. اونا معتقدن که این کتاب، برعکس اسمش، اصلاً غمگین نیست و اتفاقاً به آدم شور زندگی می ده.

یکی از نقاط قوت اصلی کتاب، همونطور که قبلاً هم گفتم، سادگی و روانی قلم نویسنده است. خواننده ها دوست دارن که می تونن خیلی راحت با متن ارتباط برقرار کنن و مجبور نیستن برای فهمیدن جملات، مدام به واژه نامه مراجعه کنن. تنوع شخصیت ها هم یکی دیگه از نقاط مثبت این اثره؛ اینکه می شه تو یه کتاب، با این همه آدم بزرگ از فرهنگ ها و دوران های مختلف آشنا شد، برای خیلی ها جذابه.

البته، مثل هر اثری، ممکنه این کتاب هم برای بعضی ها جای نقد داشته باشه. مثلاً، ممکنه برخی خواننده های خیلی متخصص، انتظار تحلیل های فلسفی عمیق تر و جزئی تری رو از وصایا داشته باشن که البته این کتاب بیشتر برای مخاطب عموم نوشته شده و هدفش هم الهام بخشیه، نه صرفاً تحلیل های آکادمیک. اما در مجموع، نظرات درباره این کتاب بیشتر مثبت بوده و خیلیا از خوندنش لذت بردن و اون رو به بقیه هم توصیه می کنن.

این کتاب یه جورایی نشون می ده که چطور می شه یه موضوع به ظاهر سنگین مثل مرگ رو، با یه رویکرد متفاوت و نگاهی امیدوارانه، به یه منبع انرژی و الهام تبدیل کرد. ندا ترابی تو این کار حسابی موفق بوده و تونسته یه کتاب باارزش رو به جامعه ادبیات هدیه بده.

نتیجه گیری: پیام نهایی و دعوت به تأمل در گذر عمر

همونطور که دیدید، کتاب «گفتند فسانه ای و در خواب شدند (ندا ترابی)» فقط یه خلاصه از آخرین حرف های بزرگان نیست؛ این کتاب یه دعوت نامه است برای بهتر زندگی کردن. ندا ترابی تونسته با کنار هم قرار دادن وصایا و آموزه های شخصیت های تاریخی و هنری، یه آینه جلوی ما بذاره که توش، هم مفهوم گذر عمر رو می بینیم و هم می تونیم به معنای واقعی زندگی، بیشتر فکر کنیم.

پیام نهایی کتاب اینه که زندگی فرصتیه بی نظیر که باید از هر لحظه اش نهایت استفاده رو ببریم. مهم نیست چقدر عمر می کنیم، مهم اینه که چطور زندگی می کنیم و چه اثری از خودمون به جا می ذاریم. این بزرگان به ما یاد می دن که نباید وقت رو به بطالت بگذرونیم، باید از سختی ها درس بگیریم و با امید و شور زندگی کنیم تا وقتی که روزی ما هم «فسانه ای» بشیم و «در خواب شویم»، خاطره ای خوش و میراثی ارزشمند از خود به یادگار گذاشته باشیم.

پس، اگه دنبال یه کتابی می گردید که هم اطلاعات عمومی تون رو بالا ببره، هم بهتون انگیزه بده و هم به معنای زندگی بیشتر فکر کنید، خوندن این کتاب رو از دست ندید. حتی اگه وقت خوندن کلش رو ندارید، همین خلاصه کامل می تونه یه شروع عالی برای آشنایی با این اثر پرمغز باشه. حالا نوبت شماست که تصمیم بگیرید: می خواید چطور قصه ی زندگی خودتون رو روایت کنید؟