عضلات چگونه به حفظ تناسب اندام کمک می کنند؟

به نظر می رسد عضلات ما حرکات خاصی را به یاد می آورند. برای مثال حتی اگر چندین سال است که دوچرخه سواری نکرده اید، به احتمال زیاد پس از این مدت باز هم می توانید سوار دوچرخه شوید و به راحتی رکاب بزنید.

به گزارش ویکی سلامت، اما دلیل این که می توانید دوچرخه سواری کنید یا پیانو بزنید این نیست که ماهیچه های پاها یا انگشتان شما حرکات لازم را حفظ کرده اند. این به دلیل یادگیری حرکات توسط سیستم عصبی مرکزی است که از مغز و نخاع شما تشکیل شده است. از طریق تکرار مداوم برخی از حرکات، مغز و نخاع شما (که هم به صورت پشت سر هم و هم به طور مستقل کار می کنند) مسیرهای عصبی قوی و کارآمدی ایجاد می کنند تا سیگنال های مناسب را به هر قسمتی از بدن که باید فعال شود، منتقل کند.

«برت جانسون»، کارشناس علوم اعصاب با اشاره به اصطلاح «حافظه عضله» در این فرآیند یادگیری می گوید: این نوع حافظه عضلانی به این معنی است که مغز شما دیگر مجبور نیست آنقدر در مورد حرکتی که انجام می دهید، فکر کند. وقتی در ابتدا یک حرکت یا مهارت جدید را یاد می گیرید در مرحله شناختی هستید، جایی که حرکات شما کند و ناکارآمد هستند و در قشر جلوی مغز که ناحیه فکری مغز شما است، فعالیت بالایی رخ می دهد. سپس به مرحله تداعی پیشرفت می کنید که طی آن مغز شما هنوز به سختی کار می کند، اما حرکات شما روان تر و منسجم تر می شود. حافظه عضلانی زمانی به دست می آید که به مرحله خودمختار برسید.

البته کارشناسان هشدار می دهند که اگر این حرکات از سوی مربی یا معلم تحت نظارت نباشد، ممکن است ناخواسته شکل بدی پیدا کند، چنان که نه تنها آسیب زننده شود بلکه موجب شکل گیری حافظه عضلانی غلطی شود که اصلاح آن دشوار و زمان بر خواهد بود. همچنین، به ویژه در زمینه حرکات ورزشی، محدودیت های فردی مانند قد، وزن و سطح آمادگی، موجب تغییرات خاصی در حرکات می شود که باید به طور دقیق توسط مربی تعیین شود.

حافظه عضلانی چیست؟

هنگامی که اصطلاح حافظه عضلانی را می شنوید، تصور می کنید که عضلات می توانند حرکات خاصی را به خاطر بسپارند، مانند دریبل زدن با توپ فوتبال یا نواختن آهنگ «تولدت مبارک» با پیانو اما این بخشی از آن چیزی است که در بدن شما اتفاق می افتد.

دو نوع حافظه ماهیچه ای متفاوت وجود دارد. یک نوع، عصبی که با یادآوری فعالیت های آموخته شده گره خورده است، در حالی که شکل دیگر یعنی فیزیولوژیکی، مربوط به رشد مجدد بافت عضلانی است.

درک این که هر کدام از این حافظه های عضلانی چگونه کار می کنند، می تواند به شما در اجرای موفق برنامه ایجاد تناسب اندام کمک کند.

حافظه فیزیولوژیکی عضلات

جنبه فیزیولوژیکی حافظه ماهیچه ای به توانایی بازیابی سریع عضلات از دست رفته مربوط می شود. اغلب در افرادی دیده می شود که در دوره ای منظم به باشگاه می روند ولی سپس وقفه های طولانی مدت در روند روتین ورزش آنها اتفاق می افتد. در حالی که این افراد ممکن است به دلیل یک دوره توقف فعالیت، توده عضلانی خود را از دست بدهند ولی با آغاز دوباره، این توده ها سریع تر از دفعه پیش به حالت قبلی خود باز می گردند.

این شکل از حافظه عضلانی به این دلیل رخ می دهد که وقتی برای اولین بار عضله سازی می شود، بدن شما سلول های جدیدی را به آن عضلات اضافه می کند. اما وقتی عضله را از دست می دهید، آن سلول های جدید، همان طور که قبلا تصور می شد، ناپدید نمی شوند. در عوض، آن ها به اطراف می چسبند و وقتی به روال معمول خود بازگردید به راحتی دوباره فعال می شوند.

ورزش منظم و عملکرد عضلات

بنابراین، در حالی که دانشمندان اکنون می دانند که وقتی سلول های عضلانی جدیدی به دست می آورید، در لحظه ای که تمرین را متوقف می کنید، ناپدید نمی شوند اما هنوز نمی دانند که آیا پس از یک سطح یا مدت زمان مشخصی از عدم فعالیت، ناپدید خواهند شد یا خیر.

«جاگدیش خوبچاندانی»، استاد بهداشت عمومی در دانشگاه ایالتی نیومکزیکو توصیه می کند: آنقدر از دوچرخه سواری دوری نکنید که دوچرخه سواری را فراموش کنید. هرچه مدت بیشتری از یک فعالیت دور بمانید، مغز شما زمان بیشتری برای بازگشت به آن فعالیت نیاز دارد، ماهیچه های شما هم همینطور.

به گزارش یورونیوز، علاوه بر این، ورزش فقط مربوط به حافظه عضلانی نیست، بلکه با قدرت اراده نیز در ارتباط است. جاگدیش خوبچاندانی خاطرنشان می کند: هر چه از فعالیت های ورزشی دورتر شوید، اراده شما ضعیف تر می شود.

پایان خبر ویکی سلامت