فوکاسیا (Focaccia): هر آنچه از نان ایتالیایی باید بدانید

فوکاسیا Focaccia، ایتالیا
اگه دنبال یه نون خوشمزه، معطر و همه کاره هستید که بتونید تو خونه درست کنید و حسابی ازش لذت ببرید، فوکاسیا همون چیزیه که دنبالشین! این نون ایتالیایی با بافت نرم و پفکی تو، و رویه ترد و طلایی بیرونش، همراه با عطر بی نظیر روغن زیتون و نمک دریایی، حسابی دلتونو می بره. باور کنید، درست کردنش اونقدرها هم که فکر می کنید سخت نیست و حتی اگه تابه حال نون نپختید، می تونید از پسش بربیاید.
داستان فوکاچیا، داستان یه نون ساده و اصیله که از دل آشپزخونه های ایتالیایی سر درآورده و حالا شده پای ثابت خیلی از دورهمی ها و وعده های غذایی. شاید فکر کنید پخت نون دردسر داره، اما فوکاچیا یه جورایی فرق داره. بافت خاصش که پر از حباب های هواست و طعم بی نظیر روغن زیتون توش، آدمو به یاد کوچه پس کوچه های ایتالیا میندازه. قراره تو این مقاله، دست به دست هم بدیم و از سیر تا پیاز این نون خوشمزه رو یاد بگیریم؛ از تاریخچه اش بگیرید تا ریزه کاری های پختش و حتی اینکه چطوری می تونید باهاش کلی ساندویچ و میان وعده خوشگل و خوشمزه درست کنید. پس آماده باشید که یه سفر هیجان انگیز به دنیای عطر و طعم فوکاچیا شروع کنیم!
فوکاچیا چیست؟ آشنایی با نان تخت ایتالیایی
خب، اول از همه بیایید ببینیم اصلاً این فوکاچیا چی هست که اینقدر اسمش پیچیده به نظر می رسه ولی تو دلش یه دنیای سادگی و خوشمزگی پنهونه. فوکاچیا (Focaccia) یه نون تخت ایتالیاییه که خیلی ها تو نگاه اول با پیتزا اشتباهش می گیرن، مخصوصاً تو رم که بهش می گن پیتزا بیانکا یا همون پیتزای سفید. ولی فرق های اساسی با پیتزا داره و خودش یه جایگاه ویژه تو سفره ایتالیایی ها پیدا کرده.
تعریف و ویژگی های کلیدی
فوکاچیا رو معمولاً با ظاهر خاصش می شناسن: یه نون تخت، با سطح دندانه دار یا پر از حفره های کوچیک. این حفره ها که با نوک انگشت ایجاد میشن، یکی از رازهای بافت بی نظیرشن. فکر کنید یه نون دارین که داخلش حسابی نرم، هوایی و پفکیه، جوری که دلتون می خواد فقط بغلش کنید! ولی لبه هاش ترد و طلاییه و یه جورایی کرانچی بودنش رو حس می کنید. این ترکیب بافت های مختلف، فوکاچیا رو بی نظیر می کنه.
از نظر ظاهری، فوکاچیا می تونه گرد، مستطیل یا مربع باشه، بسته به اینکه تو چه سینی ای پختینش یا اصلاً چه شکلی دوست دارید. کاربردهاش هم خیلی متنوعه؛ از یه دورچین ساده کنار غذا بگیرید تا پایه یه ساندویچ توپ و پر، یا حتی یه میان وعده عالی با یه کم پنیر و روغن زیتون. خلاصه که هر جا یه نون سبک و خوش طعم بخواید، فوکاچیا میاد تو ذهنتون.
سفری به تاریخ و خاستگاه فوکاچیا
فوکاچیا یه نون تازه به دوران رسیده نیست، ریشه هاش برمی گرده به دوران باستان و امپراتوری روم! اون موقع ها این نون رو روی سنگ های داغ یا توی تنورهای سفالی درست می کردن، به خاطر همین اسمش که از کلمه لاتین فوکوس به معنی اجاق یا محل پخت میاد. واقعاً جذابه که یه نون با این قدمت، هنوز هم اینقدر محبوبه و تو دنیا طرفدار داره.
ولی اگه بخوایم بگیم فوکاچیا از کجا اومده و قلبش کجاست، باید بریم شمال غربی ایتالیا، به منطقه لیگوریا و پایتختش، جنوا. اینجاست که فوکاچیا به اوج خودش رسیده و ورژن های مختلفی ازش متولد شده. در واقع، فوکاچیای جنووایی که توش حفره های انگشتی داره و با روغن زیتون و نمک پخته میشه، یکی از اصیل ترین و معروف ترین انواعشه که حتی بعضی ها صبح ها با شیر و قهوه می خورن! در طول زمان، فوکاچیا از یه نون ساده با روغن زیتون و نمک، به یه بوم نقاشی برای طعم های مختلف تبدیل شد و الان می بینیم که روش کلی تاپینگ خوشمزه می ریزن. اولین باری که کلمه فوکاچیا تو نوشته ها پیدا شد، برمی گرده به قرن چهاردهم میلادی. همین نشون میده این نون چقدر ریشه داره و جای خودش رو تو فرهنگ غذایی ایتالیا پیدا کرده.
دستور پخت کامل نان فوکاچیا خانگی: گام به گام تا کمال
حالا رسیدیم به قسمت هیجان انگیز ماجرا: پختن این نون جادویی تو خونه! اگه فکر می کنید نون پزی سخته و نیاز به مهارت خاصی داره، باید بگم فوکاچیا قراره نظرتون رو عوض کنه. با این دستور پخت گام به گام، حتی اگه اولین باره که خمیر دستتون می گیرید، می تونید یه فوکاچیای حرفه ای بپزید که همه رو انگشت به دهان بذاره.
مواد لازم برای یک فوکاچیای بی نظیر
برای شروع کار، بهتره مواد اولیه باکیفیت داشته باشید. این رو همیشه به خودم و بقیه میگم که کیفیت مواد، مستقیماً رو طعم نهایی تأثیر می ذاره. تو فوکاچیا، روغن زیتون و مخمر دو تا از ستاره های اصلی هستن. پس حواستون باشه که تازگی و کیفیتشون حرف اول رو بزنه. یه نکته خیلی مهم برای آرد اینه که حتماً با ترازو وزن کنید. اندازه گیری با پیمانه، مخصوصاً برای آرد، می تونه خیلی دقیق نباشه و نتیجه نون رو تغییر بده.
ماده لازم | مقدار تقریبی (پیمانه) | مقدار دقیق (گرم/میلی لیتر) | توضیحات |
---|---|---|---|
آرد نان (یا آرد همه کاره) | حدود 3 پیمانه | 400 گرم | برای بافت بهتر نان، وزن کشی دقیق با ترازو ضروریه. |
آب ولرم (نه داغ، نه سرد!) | 1 و 1/4 پیمانه | 300 میلی لیتر | نسبت بالای آب به آرد باعث بافت هوادار میشه. |
مخمر خشک فعال | 1 قاشق چای خوری | 3 گرم | تازگی مخمر حیاتیه؛ حتماً تست فعال بودن رو انجام بدید. |
شکر (سفید یا قهوه ای) | 1 قاشق چای خوری | 4 گرم | کمک به فعال شدن مخمر و تغذیه اون. |
روغن زیتون فرابکر باکیفیت | 1/4 پیمانه + 3-4 قاشق غذاخوری اضافه | 60 میلی لیتر + 45-60 میلی لیتر اضافه | قلب تپنده طعم فوکاچیا. هرچی باکیفیت تر باشه، بهتره. |
نمک دریایی ریز | 1 قاشق چای خوری | 6 گرم | برای داخل خمیر. |
نمک دریایی درشت یا پولکی | به مقدار لازم | — | برای پاشیدن روی سطح نان قبل از پخت. |
رزماری تازه (اختیاری) | 1-2 شاخه کوچک | — | برای عطر و طعم کلاسیک. |
مراحل گام به گام پخت فوکاچیا
حالا که مواد لازم رو آماده کردیم، بریم سراغ دستور پخت. مرحله به مرحله جلو می ریم که هیچ جای ابهامی نمونه و بهترین نتیجه رو بگیرید. راستی، یادتون باشه تو آشپزی، عجله کار شیطونه! پس با حوصله و عشق این مراحل رو انجام بدید.
مرحله 1: فعال کردن مخمر
اولین قدم، بیدار کردن مخمر خفته مونه! تو یه کاسه کوچیک یا همون کاسه همزن، آب ولرم (خیلی مهمه که نه داغ باشه که مخمر رو بکشه، نه سرد باشه که فعال نشه! دمای آب لوله کشی که نه سوزنده باشه نه یخ، عالیه) و شکر رو با هم مخلوط کنید. بعد مخمر خشک فعال رو روش بپاشید و یه هم کوچیک بزنید. بذارید حدود 5 تا 10 دقیقه کنار. اگه مخمرتون تازه و سرحال باشه، بعد از چند دقیقه می بینید که روش کف می کنه و یه بوی خاصی میده. این یعنی مخمرتون زنده است و آماده کار! اگه کف نکرد، احتمالاً مخمرتون مرده یا آب خیلی داغ بوده، پس باید با مخمر جدید امتحان کنید.
مرحله 2: آماده سازی و ورز دادن خمیر جادویی
وقتی مخمرمون فعال شد، نوبت آرد و نمکه. آرد و نمک دریایی ریز رو به مخلوط مخمر اضافه کنید. اگه همزن کاسه ای با قلاب خمیر دارید، ازش استفاده کنید. اگه نه، با یه قاشق چوبی یا حتی دست، مواد رو مخلوط کنید تا یه خمیر ناهمگون و شل شکل بگیره. حالا باید خمیر رو ورز بدید. با همزن، حدود 5 دقیقه روی سرعت متوسط ورز بدید. اگه با دست ورز میدید، باید حدود 10 تا 15 دقیقه با انرژی این کارو انجام بدید. این خمیر یه کم چسبناکه، نگران نباشید، طبیعیه! این چسبندگیه که نون رو هوادار و لطیف می کنه. هدف اینه که خمیر نرم، یکدست و کشسانی بشه.
مرحله 3: استراحت اول (ور آمدن): پرورش خمیر
حالا خمیر جادویی ما آماده است که استراحت کنه و بزرگ بشه! یه کاسه بزرگ بردارید و داخلش رو با حدود 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون خوب چرب کنید. حالا خمیر چسبناک رو (اگه چسبناکه، از یه اسپاچولا یا کاردک کمک بگیرید) به کاسه روغنی منتقل کنید. روی کاسه رو با سلفون یا یه حوله تمیز و کمی مرطوب بپوشونید و بذارید تو یه جای گرم. مثلاً کنار شوفاژ، یا تو فر خاموش با چراغ روشن (یه کم گرم میشه). خمیر باید حدود 1 تا 1.5 ساعت استراحت کنه، ولی مهم تر از زمان، اینه که حجمش دو برابر بشه. پس حواستون به حجم خمیر باشه، نه فقط ساعت.
مرحله 4: شکل دهی و انتقال به سینی پخت
خب، خمیرمون حسابی استراحت کرده و پف کرده. حالا وقتشه که بهش فرم بدیم. یه سینی فر مستطیلی با ابعاد حدود 9×13 اینچ (حدود 23×33 سانتی متر) بردارید و کفش رو با 2 قاشق غذاخوری دیگه روغن زیتون خوب چرب کنید. اگه سینی تون نچسب نیست، می تونید یه کاغذ روغنی کفش بندازید و بعد چرب کنید. این مرحله خیلی مهمه برای اینکه نون بعد از پخت راحت از سینی جدا بشه.
یه نکته حیاتی: دست هاتون رو با روغن زیتون چرب کنید! چون خمیر فوکاچیا خیلی مرطوب و چسبناکه، چرب بودن دست ها کار رو براتون راحت می کنه. حالا با دست های چرب، خمیر رو به آرامی از کاسه بلند کنید و داخل سینی بذارید. با نوک انگشتان و به آرامی، خمیر رو پهن کنید تا تمام کف سینی رو بپوشونه. اگه خمیر جمع شد، نگران نباشید، یه کم استراحت بدید و دوباره ادامه بدید.
مرحله 5: استراحت دوم و آماده سازی فر
حالا که خمیر رو تو سینی پهن کردید، دوباره روی سینی رو با سلفون یا حوله بپوشونید و حدود 45 دقیقه دیگه بهش استراحت بدید. تو این مرحله خمیر دوباره پف می کنه و هوایی تر میشه. حدود 30 دقیقه بعد از شروع این استراحت دوم، فر رو روشن کنید و روی دمای 220 درجه سانتی گراد (یا 425 درجه فارنهایت) تنظیم کنید تا حسابی گرم بشه. گرم بودن فر تو پخت فوکاچیا خیلی مهمه.
مرحله 6: ایجاد حفره های معروف و افزودن تاپینگ
بعد از استراحت دوم، می بینید که خمیر حسابی پف کرده و آماده است. حالا وقتشه که امضای فوکاچیا رو روش بزنیم! حدود 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون رو روی سطح خمیر بریزید، طوری که همه جاش رو بپوشونه. حالا انگشتاتون رو با روغن زیتون چرب کنید و با نوک انگشت ها، حفره های عمیق روی سطح خمیر ایجاد کنید. نترسید که انگشتتون تا ته خمیر بره! این حفره ها به بافت فوکاچیا کمک می کنن و باعث میشن روغن زیتون و نمک و رزماری حسابی به خورد نون بره. تو این فرآیند ممکنه یه سری حباب هوا هم بترکه که کاملاً طبیعیه و حتی عالیه!
حالا وقتشه که نمک دریایی درشت (یا پولکی) و رزماری تازه خرد شده رو روی سطح نون بپاشید. این ها تاپینگ های کلاسیک فوکاچیا هستن و عطر و طعم بی نظیری بهش میدن.
مرحله 7: پخت و لذت بردن
سینی فوکاچیا رو با احتیاط تو فر داغ بذارید. بسته به فر شما، پخت فوکاچیا معمولاً بین 20 تا 30 دقیقه طول می کشه. باید اونقدر بپزه که سطحش طلایی-قهوه ای بشه و لبه هاش ترد و کرانچی بشن. وقتی پخت، سینی رو از فر خارج کنید و بذارید یه کم خنک بشه. اگه صبر کنید تا ولرم بشه، طعمش خیلی بهتره. بعدش برش بزنید و از یه فوکاچیای خونگی بی نظیر که با عشق پختید، لذت ببرید! هیچی مثل یه نون فوکاچیای گرم و تازه پخته شده نیست.
راز یه فوکاچیای عالی، نه تنها تو مواد اولیه باکیفیته، بلکه تو صبر و حوصله برای ور آمدن خمیر و استفاده سخاوتمندانه از روغن زیتون مرغوبه. این دو عامل، تفاوت رو رقم می زنن و به شما یه نون واقعاً بی نظیر میدن.
نکات طلایی و ترفندهای حرفه ای برای فوکاچیای کامل
همیشه تو آشپزی، یه سری ریزه کاری ها و نکته های طلایی هستن که یه غذای خوب رو به یه غذای فوق العاده تبدیل می کنن. فوکاچیا هم از این قاعده مستثنی نیست. اگه دوست دارید فوکاچیای شما همیشه بی نقص از آب دربیاد، این نکات رو گوشه ذهنتون داشته باشید.
کیفیت روغن زیتون: راز طعم بی نظیر
گفتم که روغن زیتون ستاره این نونه! روغن زیتون فرابکر باکیفیت، نه تنها عطر و طعم فوق العاده ای به خمیر میده، بلکه تو مرحله پخت، کمک می کنه رویه نون حسابی طلایی و ترد بشه. حتی برای چرب کردن دست هاتون موقع کار با خمیر، از روغن زیتون استفاده کنید. این کار هم بهتون کمک می کنه خمیر کمتر به دست بچسبه و هم یه لایه نازک روغن به خمیر اضافه می کنه که تو پخت نهایی حسابی تأثیرگذاره.
دما و زمان: دو فاکتور حیاتی در ور آمدن خمیر
ور آمدن خمیر، قلب نون پزیه. اگه خمیرتون خوب ور نیاد، نون پفکی و هوایی نمیشه. زمان هایی که تو دستور پخت گفتیم، تقریبیه. مهم تر از زمان، اینه که خمیرتون واقعاً حجمش دو برابر شده باشه. دمای محیط خیلی رو سرعت ور آمدن تأثیر داره. اگه خونه تون سرده، خمیر دیرتر ور میاد. می تونید کاسه خمیر رو تو یه جای گرم بذارید یا حتی تو فر خاموش با چراغ روشن (که یه گرمای ملایم تولید می کنه). فقط حواستون باشه که زیادی هم گرم نباشه که مخمر بمیره. پس به جای نگاه کردن به ساعت، به حجم خمیر نگاه کنید.
نگهداری و انجماد فوکاچیا: حفظ تازگی
فوکاچیا مثل بقیه نون ها، بهترین طعم رو وقتی تازه از فر دراومده و هنوز گرمه، داره. اما خب همیشه هم نمیشه همون لحظه تمومش کرد. نگران نباشید! می تونید فوکاچیا رو تو یه ظرف دربسته یا یه کیسه پلاستیکی تمیز، تو دمای اتاق برای 2 تا 3 روز نگهداری کنید. ولی اگه می خواید برای مدت طولانی تری داشته باشیدش، بهترین راه اینه که فریز کنید.
برای فریز کردن، بذارید فوکاچیا کاملاً خنک بشه. بعد برش های مورد نظرتون رو بزنید و هر برش رو تو سلفون بپیچید و تو کیسه زیپ دار یا ظرف دربسته تو فریزر بذارید. هر وقت خواستید استفاده کنید، بذارید تو دمای اتاق یخ زدایی بشه و بعدش می تونید تو فر یا توستر کمی گرمش کنید تا دوباره تازه و ترد بشه. باور کنید هیچ فرقی با نون تازه نداره!
عیب یابی رایج ترین مشکلات فوکاچیا
بعضی وقت ها ممکنه مشکلاتی پیش بیاد. نگران نباشید، طبیعیه! بیایید ببینیم رایج ترین مشکلات فوکاچیا چیه و چطوری حلش کنیم:
- چرا خمیرم ور نیامد؟ مهم ترین دلیل، مخمر مرده یا غیرفعاله. شاید آب خیلی داغ بوده و مخمر رو کشته، یا آب خیلی سرد بوده و فعالش نکرده. همیشه تست فعال بودن مخمر رو انجام بدید. محیط هم باید گرم باشه.
- خمیر خیلی چسبناک است، چکار کنم؟ خمیر فوکاچیا ذاتاً چسبناکه، پس انتظار یه خمیر لطیف و خشک رو نداشته باشید. اگه خیلی آزاردهنده است، دست هاتون رو بیشتر چرب کنید. و مطمئن بشید که به اندازه کافی ورز دادید، گاهی ورز دادن بیشتر به کشسانی و کمتر چسبندگی کمک می کنه.
- نان من خشک یا سفت شد؟ احتمالاً بیش از حد پختیدش. فوکاچیا باید توش نرم باشه. یا شاید نسبت آب تو خمیر کم بوده. دفعه بعد یکم بیشتر آب اضافه کنید و مراقب زمان پخت باشید.
- چرا فوکاچیای من پف نکرد؟ عدم ورز دادن کافی، مخمر ضعیف یا مرده، و دمای نامناسب برای ور آمدن (محیط خیلی سرد) از دلایل اصلی هستن. همه مراحل رو با دقت بیشتری انجام بدید.
تنوع طعم و کاربردهای بی شمار فوکاچیا
یکی از قشنگ ترین چیزها درباره فوکاچیا اینه که مثل یه بوم نقاشیه که می تونید هر طعمی رو روش نقاشی کنید! با اینکه فوکاچیای کلاسیک با رزماری و نمک دریایی خودش یه شاهکاره، ولی می تونید با اضافه کردن تاپینگ های مختلف، هر بار یه طعم جدید رو تجربه کنید و هر سلیقه ای رو راضی نگه دارید.
ایده های خلاقانه برای تاپینگ
تنوع تاپینگ ها برای فوکاچیا واقعاً بی پایانه. بیایید چند تا ایده خوشمزه رو با هم مرور کنیم:
- تاپینگ های شور و خوش طعم:
- زیتون: زیتون سبز یا سیاه حلقه شده، یا حتی زیتون های درسته که تو حفره ها می ذارید.
- سیر: سیر تازه خرد شده که با روغن زیتون مخلوط شده و روی خمیر مالیده میشه، یا حتی حبه های سیر درسته.
- پنیر: پنیر پارمزان، موزارلا، یا حتی فتا برای یه طعم مدیترانه ای.
- گوجه گیلاسی: گوجه های گیلاسی نصف شده که با پخت آبدار و شیرین میشن.
- پیاز کاراملی: پیازهای خلالی شده که آروم پخته و شیرین شدن.
- سبزیجات: فلفل دلمه ای رنگی، قارچ، کدو سبز ورقه شده.
- گیاهان معطر: آویشن، اورگانو، آویشن لیمویی.
- تاپینگ های شیرین (Focaccia Dolce):
- اگه تو شمال ایتالیا هستید، ممکنه با فوکاچیای شیرین هم روبرو بشید که بهش می گن فوکاچیا دولچه. این نوع فوکاچیا رو معمولاً با کشمش، عسل، شکر و حتی میوه های خشک یا تازه مثل سیب یا گلابی درست می کنن. یه انتخاب عالی برای صبحانه یا یه میان وعده شیرین کنار چای یا قهوه.
خلاصه که دستتون تو انتخاب تاپینگ ها بازه! فقط یادتون باشه که تاپینگ های خیلی سنگین ممکنه باعث بشن نون خوب پف نکنه، پس تعادل رو رعایت کنید.
نحوه سرو فوکاچیا
فوکاچیا انقدر انعطاف پذیره که میشه به هزار و یک شکل سروش کرد:
- میان وعده ساده: فقط کافیه فوکاچیا رو برش بزنید و همین طوری ساده ازش لذت ببرید. عالیه برای یه میان وعده عصرگاهی یا وقت هایی که یه چیزی خوشمزه هوس کردید.
- دورچین غذا: کنار انواع سوپ، سالاد، یا حتی غذاهای اصلی مثل لازانیا یا مرغ، فوکاچیا یه دورچین فوق العاده است.
- پایه ساندویچ: این یکی از محبوب ترین کاربردهای فوکاچیاست. نون رو به صورت افقی برش بزنید (مثل یه نون ساندویچی!) و داخلش رو با هرچیزی که دوست دارید پر کنید. ژامبون، پنیر، سبزیجات تازه، مرغ گریل شده… هرچیزی که فکرشو بکنید! یه ساندویچ حسابی لذیذ میشه.
- با دیپ و پنیر: فوکاچیا رو به قطعات کوچک برش بزنید و کنار انواع دیپ ها مثل هوموس، ماست و خیار، یا حتی یه کاسه روغن زیتون و بالزامیک سرو کنید. با انواع پنیر هم یه ترکیب برنده است.
خلاصه که فوکاچیا فقط یه نون ساده نیست، یه عضو همه کاره و خوشمزه تو آشپزخونه شماست که می تونه هر وعده غذایی رو هیجان انگیزتر کنه.
نتیجه گیری
خب، رسیدیم به آخر این سفر خوش عطر و طعممون. دیدید که پختن فوکاچیا، این نون اصیل و دوست داشتنی ایتالیایی، اونقدرها هم که شاید به نظر می رسید، سخت نیست. با یه کم دقت و حوصله و البته عشق، می تونید تو خونه خودتون یه فوکاچیای بی نظیر بپزید که هم بوش خونه تون رو پر از عطر نون تازه می کنه و هم طعمش تا مدت ها زیر دندونتون می مونه.
فراموش نکنید که فوکاچیا فقط یه نون نیست؛ یه تجربه است. تجربه لمس خمیر نرم و لطیف، دیدن پف کردنش، و استشمام عطر روغن زیتون و رزماری تو فضای آشپزخونه. این دستور پخت نون فوکاچیا، یه راهنمای کامله تا شما بتونید با اطمینان قدم بردارید و این لذت رو تجربه کنید. حالا دیگه نوبت شماست که آستین بالا بزنید، دست به کار بشید و این نون مدیترانه ای رو تو آشپزخونه خودتون خلق کنید. مطمئنم که از نتیجه کارتون شگفت زده میشید و مهارت های نون پزیتون یه پله بالاتر میره. پس امتحان کنید، خلاق باشید تو انتخاب تاپینگ ها و از هر لقمه این نون بی نظیر لذت ببرید!
امیدوارم این مقاله براتون مفید بوده باشه و بتونید باهاش بهترین فوکاچیای عمرتون رو بپزید. نوش جان!
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "فوکاسیا (Focaccia): هر آنچه از نان ایتالیایی باید بدانید" هستید؟ با کلیک بر روی گردشگری و اقامتی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "فوکاسیا (Focaccia): هر آنچه از نان ایتالیایی باید بدانید"، کلیک کنید.