پزشکیان تغییر نمی کند – ویکی سلامت

این بنده کمترین از منتقدان رادیکال آن مرحوم بودم اما هیچ وقت نه سخن گفتن آن بنده خدا را به سخره نگرفتم و نه تکیه کلام هایش را. حتی وقتی بیت حافظ را درست خواند در مقابل دوستان بی انصافی که می خواستند به هر طریقی شده از ایشان گزکی بگیرند ایستادم و …حالا هم در پی اثبات چیزی نیستم فقط می خواهم بگویم اگر حقیقتا به دنبال مسخره بازی های سیاسی و جناحی نیستید از این موعظه های بیهوده و فاضل مآبانه دست بردارید. از تمامی روسای جمهور بعد از انقلاب فقط آن هایی که کارشان سخنوری بود خوب سخن گفتن را بلد بودند. از مابقی آن ها می توان کلی ایراد گرفت اما مگر رئیس جمهور باید لزوما سخنور باشد؟ البته اگر بتواند خوب حرف بزند چه بهتر اما مگر عملکرد یک رئیس جمهور را با نحوه سخن گفتنش می سنجند؟ شاید اگر همه چیز بر طبق قرار و قاعده بود شکل حرف زدن و لباس پوشیدن رئیس جمهور برای ما اهمیت داشت اما کو تا به آن جا برسیم. ما این قدر مصیبت بر سرمان آوار شده که اصلا فرصت فکر کردن به این حرف ها را نداریم. فرض که همه چیز سر جایش قرار دارد و کل مصیبت مملکت همین یک قلم ناتوانی رئیس جمهور در خواندن متن است. خب که چه؟ واقعا دوستان توقع دارند این پیرمرد در این سن و سال کلاس املا و انشا برود؟ یا علاوه بر حفظ فرازهایی از نهج البلاغه و یا آیاتی از قرآن کریم به حفظ کردن چند متن فلسفی و ادبی بپردازد؟

شما را به خدا بی خیال شوید و برای دقایقی هم که شده از توئیتر و دیگر فضاهای مجازی بیرون بیایید و با مردم کوچه و خیابان دمخور شوید تا بفهمید همان پزشکیان ناتوان از روخوانی متون کسالت بار و متکلفانه از همه شما مردم را بهتر می فهمد. آن موقعی هم که شماها گیر داده بودید به آقای رئیسی که چرا به جای زبان گفته است حلقوم، هیچ آدم گرفتار و دردمندی به این ترهات و لاطائلاتی که سرگرمی مشتی سیاست باز بود توجه نداشت. این بازی های سیاسی مختص شما شکم سیرهاست که از عالم سیاست و دیپلماسی فقط کت و شلوار پوشیدنش را آموخته اید و اصطلاحات تازه به دوران رسیده هایی مثل «زبان بدن» مدام لقلقه زبانتان است. برای شما مهم است که فلان وزیر معرفی شده سابقه رفاقت با هم حزبی های شما را دارد یا ندارد و با همین معیار احمقانه یکی دو وزیر درست و حسابی را از کابینه پزشکیان خط زدید اما به خدا برای مردم کوچه و بازار هیچ اهمیتی ندارد فلان وزیر اصلاح طلب است یا اصولگرا. به گوشتان نخورده یا نمی فهمید شعاری را که حتی در گور خفتگان هم آن را شنیده اند: اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا. بس کنید این بازی چندش آور نزاع بر سر حزب و جناح را.

پزشکیان از همین امروز تا پایان ریاست جمهوری اش به همین نحو سخن خواهد گفت. با همین ادبیات و همین دایره لغات. هیچ متنی را هم از رو نمی تواند بخواند. پروتکل های مرسوم و معمول را هم تا جایی که بتواند رعایت نمی کند. بی خیال شوید. دنبال عیب و ایرادهایی بگردید که قابل رفع باشند. این درست که اقبال به شما روی کرده و از کنج عزلت به درآمدید و بار دیگر به صحنه سیاست برگشتید اما به جای وقت تلف کردن و تمامیت خواهی و تکرار اشتباهات هولناکی که بارها و بارها مرتکب شده اید کمی فکر کنید. کمی آرام باشید. هر کسی پنج روز نوبت اوست. شما شانس آوردید و علاوه بر آن پنج روز یک بار دیگر فرصت پیدا کرده اید تا در آزمونی تازه شرکت کنید. این فرصت را غنیمت بدانید و گمان نکنید کار از کار گذشته است و هشت سال یا دست کم چهار سال دیگر، دور، دور شماست. نخیر. جهان به طرز جنون آمیزی شتاب برداشته است و دیگر هیچ تضمینی برای هیچ کس وجود ندارد که پنج روزش را به طور کامل سپری کند. حتی شما دوست عزیز!