از آغاز سال در 11 سپتامبر تا سال 210 روزه

غزال زیاری: به بهانه نوروز باستانی، قصد داریم تا به بررسی هفت تقویم متفاوت که در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرند بپردازیم.

تقویم گریگوری یا میلادی

داستان تقویم گریگوری یا میلادی به سال 1592 برمی گردد؛ زمانی که پاپ گریگوری سیزدهم این تقویم را به عنوان نسخه تجدیدنظر شده تقویم ژولین ایجاد کرد. بعد از معرفی تقویم گریگوری، این تقویم به تدریج در سراسر ایتالیا پذیرفته شد و سپس به پرتغال، اسپانیا و ایالت های کاتولیک آلمان رسید. در سال 1699 بود که این تقویم در ایالت های پروتستان آلمان نیز پذیرفته شد و در سال 1752، انگلیس و مستعمراتش، از جمله آمریکا این تقویم را به رسمیت شناختند.

به ترتیب در سال 1753، سوید و در سال 1873 ژاپن و سپس در اوایل دهه نوزدهم، چین، اتحاد جماهیر شوروی و یونان هم این تقویم را پذیرفتند و در حال حاضر، این تقویم، محبوب ترین تقویم جهان است. جالب است بدانید که با وجودی که تقویم میلادی، رایج ترین تقویم دنیاست، اما مطمینا این تنها تقویم موجود در دنیا نیست. در این مقاله قصد داریم تا شش تقویم دیگر به جز تقویم میلادی که در دنیا مورد استفاده قرار می گیرند را مورد بررسی قرار دهیم که طبق آنها در سال های مختلفی زندگی می کنیم.

تقویم Pawukon بالی

یکی از دو تقویمی که در جزیره بالی در اندونزی مورد استفاده قرار می گیرد، تقویم Pawukon است که تقویمی دویست و ده روزه است و از شش ماه سی و پنج روزه تشکیل شده است. این عدد نمایانگر چرخه های باستانی رشد برنج در این جزیره است. این تقویم بسیار پیچیده است و درک آن برای افراد دیگر مشکل خواهد بود. ده هفته مختلف همزمان از یک، دو، سه ، چهار، پنج، شش، هفت، هشت، نه و ده روز وجود دارد؛ بدین معنی که روز اول سال، اولین روز از هر ده هفته است. این گونه یازدهمین روز سال، اولین روز از یک هفته ده روزه دیگر و دومین روز از یک هفته نه روزه و سومین روز از یک هفته هشت روزه است و… . اما این تمام ماجرا نیست؛ از آنجا که 210 بر چهار، هشت یا نه بخش پذیر نیست، روزها در آن هفته ها تکرار می شوند و برخلاف تقویم میلادی که در آن سه شنبه، بعد از دوشنبه است، روزها در این تقویم همیشه به یک ترتیب قرار نمی گیرند.

بسیاری از تعطیلات در بالی بر طبق تقویم Pawukon تعیین می شوند ولی برخی از آنها از تقویم قمری پیروی می کنند. این تقویم به تقویم ساکا معروف است و از دوازده ماه بیست و نه تا 30 روزه شبیه تقویم میلادی تشکیل شده است.

تقویم چینی

گرچه در چین مدرن همه از تقویم میلادی استفاده می کنند ولی همچنان برخی از تاریخ های تعطیلات مهم چینی مثل فستیوال فانوس از تقویم سنتی چین گرفته می شود؛ از این تقویم همچنین برای انتخاب تاریخ های مناسب برای ازدواج، تدفین، اسباب کشی و شروع تجارت و کسب و کار جدید استفاده می شود.

تقویم چینی اساسا یک تقویم قمری و متشکل از 12 ماه 29 یا 30 روزه است که هر یک با اولین روز ماه نو آغاز می شود. در صورت نیاز، به ماه های کبیسه، روز اضافه می شود. هر ماه با نام یک حیوان یا عدد نامیده می شود که با ساعات خاصی از روز و همچنین سال های چرخه دایره البروج مطابقت دارند. به ترتیب این حیوانات عبارتند از موش، گاو، ببر، خرگوش، اژدها، مار، اسب، گوسفند، میمون، مرغ، سگ و خوک. از این تقویم چینی در کره، ویتنام و جزایر ریوکیو هم استفاده می شود.

تقویم اتیوپیایی

در صورتی که در اتیوپی زندگی می کنید، از زمانه عقب هستید. بر پایه محاسبات متناوب تاریخ اعلام تولد عیسی مسیح، تقویم اتیوپیایی هفت سال عقب تر است و سال جدید آن در روز یازدهم سپتامبر سال میلادی آغاز می شود (در سال های کبیسه در روز دوازده سپتامبر). در حال حاضر ما در سال 2016 تقویم اتیوپیایی هستیم.

شرایط برای مسافران اتیوپی بسیار گیج کننده و پیچیده است. آنها علاوه بر اینکه باید تاریخ را تبدیل کنند، باید ساعت را نیز تبدیل کنند. چرا که بیشتر اتیوپیایی ها زیاد به سیستم زمان بندی صبح و عصر (am و pm) پایبند نیستند.

از آنجا که اتیوپی نزدیک به خط استواست، ساعات روشنایی روز در طول سال کاملا ثابت است. بنابراین زمان محلی براساس یک ساعت 12 ساعته است که یک چرخه از طلوع تا غروب و چرخه دیگر شامل غروب تا سحرگاه است.

بدین ترتیب ساعت 7 صبح به وقت آفریقای شرقی، با ساعت 1 روز به وقت محلی مطابقت دارد و در ساعت 7 عصر در آفریقای شرقی، اتیوپیایی ها ساعت یک شب را تجربه می کنند.

تقویم عبری یا یهودی

تقویم عبری هم مثل تقویم چینی، یک تقویم قمری است و هر ماه، با طلوع ماه نو آغاز می شود. مشکل تقویم های کاملا قمری این است که هر سال شمسی، شامل تقریبا 12.4 ماه قمری است؛ در نتیجه یک تقویم قمری 12 ماهه کوتاه تر از یک سال شمسی است. یک تقویم قمری سیزده ماهه هم کمی بیشتر از یک سال شمسی خواهد بود و پایبندی به یکی از اینها، باعث می شود تا سال نسبت به فصل ها دچار رانش شود.

بنابراین اگر از یک تقویم دوازده ماهه قمری استفاده کنیم، ماه یهودی نیسان که قرار است در بهار باشد، تدریجا به زمستان، پاییز و سپس تابستان منتقل می شود. این موضوع مهمی است؛ چرا که اکثر تعطیلات و جشنواره ها به شکل سنتی به فصول و تاریخ برگزاری آنها گره خورده است. این مشکل در قرن چهارم حل شد؛ در آن زمان هیلل دوم، یک تقویم ثابت یهودی ایجاد کرد که در آن ماه آدار، هر سه، شش، هشت، یازده، چهارده، هفده و نوزده سال در یک چرخه نوزده ساله تکرار می شود. حالا عید فصح همیشه در ماه نیسان قرار دارد و سال نوی یهودیان در ماه تیشری آغاز می شود.

تقویم اسلامی (هجری قمری)

تقویم اسلامی هم یک تقویم قمری است؛ اما برخلاف تقویم های عبری یا چینی، در آن از ماه ها یا روزهای کبیسه برای محاسبه تفاوت با طول سال شمسی استفاده نمی شود. بنابراین ماه های نامبرده در یک فصل باقی نمی مانند و به تدریج در تمام طول سال شمسی به عقب می روند و 32 سال و نیم طول می کشد تا در همان زمان فصل، دوباره تکرار شوند.

تاریخ شروع تقویم براساس هجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه است. در کشورهای مسلمان، تقویم اسلامی عمدتا برای مناسبات مذهبی مورد استفاده قرار می گیرد.

تقویم ایرانی (هجری شمسی)

تقویم ایرانی به عنوان یکی از دقیق ترین سیستم های تقویمی در دنیا شناخته می شود. مبدا این تقویم هم مثل تقویم هجری قمری به هجرت پیامبر اسلام در سال 622 بعد از میلاد مسیح برمی گردد ولی این تقویم شمسی است و نه قمری.

تقویم شمسی از نیمه شب اعتدال بهاری در ایران آغاز می شود و دارای دوازده ماه است که شش ماه اول سال 31 روزه و شش ماه دوم سال سی روزه هستند؛ به جز اسفند، ماه آخر سال که 29 روزه است و در سال های کبیسه 30 روزه می شود. برخلاف تقویم میلادی (گریگوری) که در آن از مجموعه قوانین ریاضی برای محاسبه سال کبیسه استفاده می شود، سال کبیسه در تقویم فارسی با تعداد روزهای بین دو اعتدال بهاری تعیین می شود.

این تقویم در حال حاضر در کشورهای ایران و افغانستان استفاده می گردد.

منبع: altalang

5858