کابوس خلبانان نیروی هوایی آمریکا / عکس

به گزارش ویکی سلامت، هاسلر به عنوان جانشین مستقیم بمب‌افکن بی ۴۷ استراتوجت به عنوان یک بمب‌افکن متوسط به خدمت درآمد تا تهدیدی برای پایگاه‌های خارج از کشور اتحاد جماهیر شوروی باشد.

در بیشتر طول دهه ۱۹۵۰ میلادی بمب‌افکن کانویر بی ۳۶ پیس‌میکر (آشتی‌ساز) نقش بمب‌افکن استراتژیک آمریکا را بازی می‌کرد اما با معرفی رهگیرهایی چون میگ‌ ۱۵ ورق برگشته بود و حتی بمب‌افکن‌های چون بی‌ ۵۲ نیز تهدید می‌شدند. اینجا بود که هاسلر با بال‌ دلتا و چهار موتور غول‌پیکر وارد بازی شد. بی‌ ۵۸ می‌توانست به سرعتی فراتر از ۲ برابر سرعت صوت برسد و با این سرعت و حمل سلاح هسته‌ای در ارتفاع بالا به تهدیدی بزرگ برای شوروی تبدیل شود.

این بمب‌افکن در سال ۱۹۵۶ نخستین بار به پرواز درآمد و در اوایل دهه ۱۹۶۰ با هزینه‌ای سنگین وارد خدمت شد.

حوادث بسیار

پرواز با هاسلر کابوسی برای خلبانان نیروی هوایی آمریکا بود. بمب‌افکن افسارگسیخته و رام نشدنی که اغلب خلبان‌ها را در فرود و برخاست دچار مشکل می‌کرد. سیستم‌های کنترلی پیشرفته و البته پیچیده آن نیز بسیار کار را برای هدایت‌گر دشوار می‌کرد. همه‌ این موارد را باید به هزینه و تخصص بالا برای تعمیر و نگهداری آن اضافه کرد.

این مشکلات باعث شد که از ۱۱۶ فروند هاسلر نیروی هوایی آمریکا ۲۶ فروند در سوانح گوناگون از میان بروند تا نرخ تلفات ۲۲.۴ درصدی را برای این ناوگان ثبت شود.

در «بی ۵۸ هاستلر»‌ بیشتر درباره این بمب‌افکن استراتژیک بخوانید.

۵۸۵۸