فرودگاه بین المللی نیوآرک، دهمین مورد فرودگاه های پرترافیک جهان (EWR/ KEWR)

فرودگاه بین المللی نیوآرک (EWR/ KEWR)، در سال ۲۰۲۳ به عنوان دهمین فرودگاه پرترافیک دنیا شناخته شده، یکی از مهم ترین دروازه های هوایی آمریکا و جهان به حساب میاد. این فرودگاه برای خیلی ها، اولین نقطه ورود به شهر پر زرق و برق نیویورک یا قلب صنعتی نیوجرسیه.

اگه قصد سفر به منطقه کلان شهری نیویورک یا نیوجرسی رو دارید، یا کلاً به دنیای هیجان انگیز هوانوردی علاقه مندید، حتماً اسم فرودگاه لیبرتی نیوآرک به گوشتون خورده. این فرودگاه با موقعیت استراتژیکش، امکانات مدرن و سابقه تاریخی طولانی، نقش کلیدی در جابجایی مسافر و بار بین قاره ها ایفا می کنه. در این مقاله می خوایم یه سفر کامل به دل این غول هوایی داشته باشیم؛ از گوشه و کنار ترمینال هاش گرفته تا نحوه حمل ونقل و تاریخچه پربارش. پس کمربندها رو ببندید که قراره کلی اطلاعات جذاب و کاربردی رو با هم کشف کنیم.

فرودگاه بین المللی نیوآرک در یک نگاه: کدها و موقعیت جغرافیایی

قبل از هر چیز، بیایید یه آشنایی کلی با فرودگاه بین المللی لیبرتی نیوآرک (Newark Liberty International Airport) داشته باشیم. این فرودگاه، با کد یاتای EWR و کد ایکائوی KEWR، فقط یه اسم و چند کد نیست، بلکه یه قطب مهم حمل ونقل هواییه.

شناسنامه فرودگاه EWR

فرودگاه نیوآرک، در ایالت نیوجرسی آمریکا و دقیقاً بین دو شهر نیوآرک و الیزابت قرار گرفته. این موقعیت، اونو به یه گزینه عالی برای دسترسی به منهتن (حدود ۱۴ کیلومتری غرب-جنوب غربی) و مرکز شهر نیوآرک تبدیل کرده. جالبه بدونید که این فرودگاه هم مالکیت دو شهر یاد شده است و توسط Port Authority of New York and New Jersey اداره می شه. حتماً براتون سواله که چرا کد یاتای این فرودگاه با حرف N شروع نمی شه؟ دلیلش اینه که سازمان هوانوردی فدرال (FAA) کدهای سه حرفی با N رو برای مقاصد خودش رزرو کرده و کد NEW هم قبلاً به فرودگاه لیک فرانت در نیواورلئان اختصاص داده شده بود. این شد که EWR براش انتخاب شد، کدی که حالا برای خیلی ها آشناست.

جایگاه EWR در سیستم فرودگاهی نیویورک

اگه به نقشه فرودگاه های اطراف نیویورک نگاه کنید، سه تا اسم بزرگ رو می بینید: JFK، لاگاردیا و نیوآرک. بین این سه تا، EWR معمولاً به عنوان دومین فرودگاه شلوغ شهر نیویورک شناخته می شه، یعنی بعد از JFK و جلوتر از لاگاردیا. این رتبه بندی نشون می ده که EWR چه نقش مهمی تو ترافیک هوایی این منطقه ایفا می کنه و چقدر پروازهای داخلی و بین المللی رو مدیریت می کنه. هر کدوم از این فرودگاه ها مزایا و معایب خودشون رو دارن، ولی نیوآرک با موقعیت و امکاناتش، یه انتخاب محبوب برای خیلی از مسافراست.

سفری در زمان: تاریخچه پرفراز و نشیب فرودگاه نیوآرک

داستان فرودگاه نیوآرک، مثل یه فیلم تاریخی پر از اتفاقات جالبه. این فرودگاه که حالا یکی از مدرن ترین هاست، از یه زمین باتلاقی شروع شد و پله پله به جایگاهی که امروز داره رسید. بریم ببینیم چه چیزایی سرش اومده.

سال های اول و نوآوری ها (دهه 1920 و 1930)

شروع ماجرا برمی گرده به سال ۱۹۲۸؛ یعنی زمانی که فرودگاه بین المللی نیوآرک تحت عنوان Newark Metropolitan Airport کارش رو رسماً شروع کرد. شاید باورتون نشه، اما این فرودگاه، اولین فرودگاه تجاری بزرگ تو کل آمریکا بود! نه تنها این، بلکه اولین باندی که آسفالت شده بود، اولین برج مراقبت ترافیک هوایی و حتی اولین ایستگاه هواشناسی فرودگاهی هم تو همین نیوآرک افتتاح شد. ساختمون اداری اصلی فرودگاه (Building One) که به سبک آرت دکو ساخته شده بود، تو سال ۱۹۳۵ توسط خلبان مشهور، آملیا ارهارت، افتتاح شد. این ساختمون حتی نقاشی های دیواری از هنرمند معروف، آرشیل گورکی، هم داشت که حسابی معروفش کرده بود. فرودگاه نیوآرک با همه این نوآوری ها، تو دهه ۳۰ حسابی سرش شلوغ بود و پروازهای زیادی رو مدیریت می کرد.

روزهای جنگ و تولد دوباره (جنگ جهانی دوم و پس از آن)

وقتی جنگ جهانی دوم شروع شد، عملیات فرودگاه نیوآرک تغییر کرد و ارتش آمریکا ازش برای مقاصد نظامی و لجستیکی استفاده می کرد. این دوران، یه جورایی یه وقفه تو خدمات تجاری فرودگاه ایجاد کرد. بعد از جنگ، تو سال ۱۹۴۶ دوباره درهای فرودگاه به روی پروازهای تجاری باز شد. سال ۱۹۴۸، شهر نیوآرک فرودگاه رو به Port Authority اجاره داد. این سازمان هم بلافاصله شروع به سرمایه گذاری برای بهبود امکانات کرد؛ ساخت آشیانه های جدید، یه ترمینال جدید، برج مراقبت و یه مرکز باربری هوایی از جمله این کارها بود. اما سال ۱۹۵۲، سه تا حادثه هوایی پشت سر هم تو منطقه الیزابت، نزدیک فرودگاه، اتفاق افتاد که حسابی شهرت فرودگاه رو تحت تأثیر قرار داد. این حوادث باعث شد تا فرودگاه برای مدتی بسته بشه و پروازها به JFK و لاگاردیا منتقل بشن، ولی بعد از تغییر الگوهای پروازی، دوباره باز شد و به کارش ادامه داد.

رشد، توسعه و تغییر نام (دهه های 1970 تا 2000)

دهه های ۷۰ و ۸۰، دوران شکوفایی فرودگاه نیوآرک بود. تو سال ۱۹۷۳، فرودگاه های A و B جدید افتتاح شدن و اسم فرودگاه هم به Newark International Airport تغییر پیدا کرد. تو همین دوره، ایرلاین هایی مثل People Express وارد فرودگاه شدن و نیوآرک رو به یه قطب شلوغ تبدیل کردن. بعدتر، Continental Airlines (که الان با United Airlines ادغام شده) نیوآرک رو به عنوان مرکز اصلی عملیات خودش انتخاب کرد. یکی از مهم ترین اتفاقات این دوره، افتتاح سیستم مونوریل AirTrain Newark تو سال ۱۹۹۶ بود که حسابی رفت وآمد بین ترمینال ها و ایستگاه قطار رو راحت کرد. تو سال ۲۰۰۲، بعد از حملات ۱۱ سپتامبر، اسم فرودگاه دوباره تغییر کرد و برای ادای احترام به قربانیان و نماد مجسمه آزادی، به Newark Liberty International Airport معروف شد.

نگاهی به آینده: پروژه های مدرن و Vision Plan

قرن ۲۱، دوران مدرن سازی و گسترش بی وقفه برای EWR بوده. یکی از بزرگترین پروژه ها، بازسازی و گسترش ترمینال C بود که با اسم Global Gateway شناخته می شه. این پروژه ظرفیت ترمینال C رو حسابی زیاد کرد. اما گل سرسبد پروژه ها، ترمینال A جدیده که تو ژانویه ۲۰۲۳ به طور کامل افتتاح شد و کلی جایزه بین المللی هم برده، از جمله رتبه ۵ ستاره Skytrax و عنوان بهترین ترمینال جدید فرودگاهی در جهان در سال ۲۰۲۴. این ترمینال با سرمایه گذاری ۲.۷ میلیارد دلاری ساخته شده و یه شاهکاره معماریه. Port Authority of New York and New Jersey (PANYNJ) یه برنامه بلندمدت به اسم EWR Vision Plan داره که چشم انداز توسعه فرودگاه رو تا سال ۲۰۶۵ شامل می شه. این برنامه قراره ترمینال ها رو توسعه بده، باندهای پرواز رو بهینه کنه و دسترسی های زمینی رو بهتر کنه تا فرودگاه نیوآرک همچنان یه دروازه جهانی بمونه.

امکانات و زیرساخت های فرودگاه لیبرتی نیوآرک: قلب تپنده هوانوردی

فرودگاه نیوآرک فقط یه اسم نیست، بلکه مجموعه ای از امکانات پیشرفته و زیرساخت های حرفه ایه که پروازها رو ممکن می کنه. بیایید نگاهی به جزئیاتش بندازیم.

باندها و تاکسی وی ها

EWR سه تا باند اصلی و یک هلی پد داره. باندهاش با طول های ۳۳۵۳ متر، ۳۰۴۸ متر و ۲۰۵۰ متر، قابلیت پذیرش انواع هواپیماها رو دارن. باندهای اصلی معمولاً برای برخاست و فرود هواپیماهای بزرگ استفاده می شن، در حالی که باند ۱۱/۲۹ بیشتر برای هواپیماهای کوچک تر یا مواقعی که باد شدید جانبی وجود داره، کاربرد داره. همه باندها به جز باند ۲۹، مجهز به سیستم های فرود ابزاری (ILS) هستن و باند 4R قابلیت فرود در شرایط دید بسیار کم (CAT III) رو داره. برای اینکه تأخیرها کمتر بشه، Port Authority تو سال ۲۰۱۴، یه پروژه ۹۷ میلیون دلاری رو برای بازسازی باند 4L/22R و اضافه کردن چهار تاکسی وی جدید انجام داد. این تاکسی وی ها به هواپیماها اجازه می دن که سریع تر از باند خارج بشن و زودتر به گیت ها برسن. یه نکته جالب دیگه هم اینه که برعکس JFK و لاگاردیا که کنار آب قرار دارن، نیوآرک کاملاً خشکیه و بانداش مستقیم به آب راه ندارن.

عملیات باربری (Cargo)

EWR فقط برای مسافرا نیست، بلکه یکی از مراکز اصلی حمل بار هوایی تو منطقه هم محسوب می شه. تقریباً یک میلیون فوت مربع فضای باربری و ۲۹۰ هکتار زمین اختصاصی برای این کار داره. به دلیل نزدیکی به بندر Newark–Elizabeth Marine Terminal، یه موقعیت عالی برای حمل ونقل ترکیبی (هوایی و دریایی) داره. ایرلاین های باری بزرگی مثل FedEx Express و UPS Airlines اینجا فعالیت گسترده ای دارن و تأسیسات اختصاصی خودشون رو دارن. انبارهای مجهز به کنترل آب و هوا هم برای کالاهای فاسدشدنی وجود داره که کیفیت نگهداری رو تضمین می کنه.

برج مراقبت ترافیک هوایی

اولین برج مراقبت هوایی نیوآرک تو سال ۱۹۳۰ و تو همون ساختمون اداری قدیمی (Building One) شروع به کار کرد. برج فعلی که تو سال ۲۰۰۲ افتتاح شد، ۹۹ متر ارتفاع داره و دید پانورامیک بی نظیری به اطراف، از جمله خط آسمان منهتن و پل جورج واشنگتن، ارائه می ده. این برج، نقش حیاتی تو مدیریت ترافیک هوایی شلوغ این فرودگاه داره و امنیت پروازها رو تضمین می کنه.

سایر تسهیلات و خدمات

اگه مجبور شدید یه شب رو تو فرودگاه بگذرونید یا فقط دنبال یه جای راحت برای استراحت هستید، خبر خوب اینه که چند تا هتل مثل ماریوت و هالیدی این، درست تو محوطه فرودگاه هستن. برای هواپیماهای خصوصی، Signature Flight Support تنها اپراتور خدمات ثابت (FBO) تو این فرودگاهه. علاوه بر این، یه پمپ بنزین اکسون با فروشگاه 7-Eleven هم تو محوطه فرودگاه وجود داره که برای راننده ها خیلی کاربردیه. پارکینگ های کوتاه مدت و بلند مدت هم با دسترسی به AirTrain و شاتل، خیال شما رو از بابت جای پارک راحت می کنن.

راهنمای کامل ترمینال های EWR: ناوبری آسان برای مسافران

فرودگاه نیوآرک سه ترمینال اصلی داره: A، B و C. هر کدوم از این ترمینال ها ویژگی های خاص خودشون رو دارن و ایرلاین های مشخصی رو میزبانی می کنن. با هم یه گشتی توشون می زنیم.

نمایی کلی از ترمینال ها

فرودگاه نیوآرک در مجموع ۱۲۵ گیت پرواز داره که بین سه ترمینال اصلی تقسیم شدن: ترمینال A با ۳۳ گیت، ترمینال B با ۲۴ گیت و ترمینال C با ۶۸ گیت. سیستم شماره گذاری گیت ها از A1 شروع می شه و تا C138 ادامه پیدا می کنه. یکی از ویژگی های جالب فرودگاه، سیستم تابلوهای راهیابی یکپارچه اش هست که توسط طراح مشهور، پاول میخسنار، طراحی شده. این تابلوها با رنگ ها و نمادهای واضح، به مسافرا کمک می کنن که راحت تر مسیرشون رو پیدا کنن، دقیقاً مثل فرودگاه های JFK و لاگاردیا.

ترمینال A (جدید و فوق مدرن)

این ترمینال، نگین تازه وارد فرودگاه نیوآرکه! ترمینال A جدید، که جایگزین ترمینال A قدیمی (ساخته شده در سال ۱۹۷۳) شده، تو ژانویه ۲۰۲۳ به طور کامل افتتاح شد. این پروژه با سرمایه گذاری 2.7 میلیارد دلاری انجام شده و یه نمونه واقعی از معماری مدرن و دوست دار محیط زیسته. معماران Grimshaw Architects این ترمینال رو طوری طراحی کردن که پر از نور طبیعی باشه و فضای باز و دلنشینی رو برای مسافرا فراهم کنه.

امکانات این ترمینال حرف نداره: ۳۳ گیت انعطاف پذیر، یه پارکینگ ۶ طبقه با ظرفیت ۲۷۰۰ خودرو و مراکز اجاره خودرو. ایرلاین های اصلی که از این ترمینال پرواز دارن، شامل ایر کانادا، امریکن ایرلاینز، دلتا ایرلاینز، جت بلو و بخشی از پروازهای یونایتد ایرلاینز هستن. نوآوری های زیادی اینجا به کار رفته؛ از اتوماسیون چک این و امنیت گرفته تا آثار هنری محلی، رستوران ها و فروشگاه های متنوع. حتی بزرگترین سقف خورشیدی تو کل فرودگاه های آمریکا هم روی پارکینگ این ترمینال نصب شده. نتیجه این همه تلاش؟ ترمینال A جدید، تو سال ۲۰۲۳ جایزه Prix Versailles رو برای طراحی بیرونی و تو سال ۲۰۲۴ رتبه ۵ ستاره Skytrax و عنوان بهترین ترمینال جدید فرودگاهی در جهان رو به خودش اختصاص داد. یه تجربه واقعاً عالی برای مسافرا!

ترمینال B (پربین و توسعه)

ترمینال B، که اون هم تو سال ۱۹۷۳ ساخته شد، برخلاف ترمینال A و C که توسط ایرلاین ها اداره می شن، تنها ترمینالیه که مستقیماً توسط Port Authority مدیریت می شه. این ترمینال معمولاً میزبان اکثر ایرلاین های خارجی مثل بریتیش ایرویز، لوفت هانزا و ایر لینگوس، و همچنین ایرلاین های ارزان قیمت مثل Spirit و Sun Country هستش. یه سری از پروازهای بین المللی یونایتد هم تو این ترمینال انجام می شن.

سالن ورودی بین المللی جدیدی که تو سال ۱۹۹۶ تو ترمینال B افتتاح شد، با سقف های بلند و پنجره های بزرگ، چشم انداز بی نظیری از فعالیت های پروازی و خط آسمان منهتن رو به شما هدیه می ده. تو سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۴ هم بازسازی های مهمی تو این ترمینال انجام شد تا ظرفیت و راحتی مسافرا بیشتر بشه. برنامه های آینده ای هم برای جایگزینی و نوسازی کامل ترمینال B وجود داره که قراره اونو به یه مرکز مدرن تر تبدیل کنه.

ترمینال C (خانه اصلی یونایتد ایرلاینز)

اگه مسافر یونایتد ایرلاینز هستید، ترمینال C خونه شماست! این ترمینال که تو سال ۱۹۸۸ ساخته شد، به طور انحصاری توسط United Airlines و United Express اداره می شه و مرکز اصلی عملیات جهانی این ایرلاین محسوب می شه. پروژه Global Gateway که بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ انجام شد، یه بازسازی و توسعه عظیم رو برای ترمینال C رقم زد و ظرفیت گیت های اصلی رو به ۵۷ گیت افزایش داد.

یکی از امکانات لوکس این ترمینال، United Polaris Lounge هست که برای مسافرای بیزینس کلاس بین المللی یونایتد طراحی شده و امکانات رفاهی فوق العاده ای رو ارائه می ده. اما ترمینال C فقط به اینها محدود نمی شه؛ با سرمایه گذاری ۱۲۰ میلیون دلاری توسط شرکت OTG، ۵۵ رستوران جدید با سرآشپزهای مشهور تو این ترمینال افتتاح شده که تجربه غذایی بی نظیری رو برای مسافرا فراهم می کنه. به همین خاطر هم ترمینال C تو سال ۲۰۱۹، جایزه بهترین برای فودی ها (Best for Foodies) رو از Fodor’s Travel Awards دریافت کرد.

ترمینال های گذشته

فرودگاه نیوآرک هم مثل هر جای دیگه ای، بخش های قدیمی ای داره که الان دیگه نیستن. ترمینال شمالی که تو سال ۱۹۵۳ افتتاح شد، سال ها میزبان پروازهای چارتر و بین المللی بود، تا اینکه تو سال ۱۹۹۷ برای ساخت تأسیسات باربری جدید، تخریب شد. ترمینال A قدیمی هم که تو سال ۱۹۷۳ ساخته شده بود، بعد از افتتاح ترمینال A جدید تو ژانویه ۲۰۲۳، به تاریخ پیوست. الان بیشتر بخش های این ترمینال قدیمی تخریب شده و فقط بخش کوچیکی ازش برای امور اداری باقی مونده.

ترمینال A جدید نیوآرک با سرمایه گذاری ۲.۷ میلیارد دلاری، جایزه Skytrax 5-star rating و عنوان بهترین ترمینال جدید فرودگاهی در جهان در سال ۲۰۲۴ را از آن خود کرد. این ترمینال با طراحی مدرن و امکانات پیشرفته، تجربه سفری فراموش نشدنی را برای مسافران رقم می زند.

حمل و نقل زمینی به و از فرودگاه نیوآرک: گزینه های پیش روی شما

رسیدن به فرودگاه نیوآرک یا از اونجا به مقصدتون، اصلاً کار سختی نیست، چون کلی گزینه حمل ونقل متنوع و راحت در دسترسه. بیایید ببینیم چطور می تونید رفت وآمد کنید.

قطار (AirTrain Newark و خدمات ریلی)

یکی از بهترین و محبوب ترین راه ها برای جابجایی تو فرودگاه و دسترسی به مناطق اطراف، سیستم مونوریل AirTrain Newark هست. این قطار هوایی، ترمینال ها، پارکینگ ها و مراکز اجاره خودرو رو به ایستگاه قطار Newark Liberty International Airport Station وصل می کنه. از این ایستگاه، می تونید از خدمات قطار NJ Transit (مسیرهای Northeast Corridor Line و North Jersey Coast Line) و همچنین قطارهای Amtrak استفاده کنید.

این خدمات ریلی، شما رو به مقاصد اصلی مثل Newark Penn Station، Secaucus Junction و مهم تر از همه، New York Penn Station تو منهتن می رسونن. می تونید بین ترمینال ها و پارکینگ ها از AirTrain به صورت رایگان استفاده کنید. البته باید بگم که AirTrain فعلی عمرش رو کرده و یه پروژه ۲ میلیارد دلاری برای جایگزینی اون با یه سیستم کابلی مدرن تر در حال انجامه که پیش بینی می شه تا سال ۲۰۲۹ آماده بشه. همچنین، بررسی هایی برای توسعه خط PATH به این ایستگاه هم در حال انجام بود که فعلاً به دلیل کمبود بودجه به آینده موکول شده، اما زیرساخت های لازم برای اون در نظر گرفته شده.

اتوبوس

اتوبوس هم یه گزینه اقتصادی و راحت برای رفت وآمد به فرودگاه نیوآرکه. خدمات اتوبوس NJ Transit، شما رو به مناطق محلی مثل نیوآرک و الیزابت و شهرهای دورتر مثل لیک وود و تامز ریور می رسونه. اگه می خواید به منهتن برید، اتوبوس های اکسپرس Olympia Trails شما رو به Port Authority Bus Terminal، Bryant Park و Grand Central Terminal می برن. علاوه بر این، سرویس های شاتل مشترک مثل GO Airport Shuttle هم هستن که می تونید ازشون استفاده کنید. حتی سرویس های اتوبوسی اختصاصی مثل Trans-Bridge Lines هم وجود دارن که شما رو به فرودگاه بین المللی Lehigh Valley تو پنسیلوانیا می رسونن.

خودرو شخصی، تاکسی و سرویس های خصوصی

اگه با ماشین شخصی خودتون می رید یا می خواید از تاکسی و سرویس های خصوصی استفاده کنید، مسیرهای دسترسی اصلی مثل U.S. Route 1/9 و Interstate 95 (New Jersey Turnpike) و Interstate 78، کارتون رو راحت می کنن. فرودگاه نیوآرک پارکینگ های متنوعی برای کوتاه مدت و بلند مدت داره، مثل پارکینگ های P4 و P6. یه منطقه انتظار رایگان هم به اسم Cell Phone Lot وجود داره که راننده ها می تونن اونجا منتظر مسافراشون بشن بدون اینکه هزینه ای بدن. خدمات تاکسی، لیموزین و کار سرویس هم به وفور در دسترسه. فقط حواستون باشه که برای سفر به نیویورک، نرخ کرایه ها توسط کمیسیون تاکسی و لیموزین شهر نیویورک تعیین می شه.

ایرلاین ها و مقصدهای پروازی از EWR: داخلی و بین المللی

فرودگاه نیوآرک یکی از شلوغ ترین نقاط برای پرواز به هر نقطه ای از جهان و آمریکاست. بیایید ببینیم کدام ایرلاین ها در اینجا فعال اند و به کجا پرواز می کنند.

ایرلاین های مسافری

United Airlines بدون شک پادشاه بلامنازع فرودگاه EWR هست. این ایرلاین با داشتن بزرگترین قطب عملیاتی خودش (Global Gateway) در ترمینال C، بیشترین سهم بازار رو تو این فرودگاه داره. یونایتد از نیوآرک به ده ها مقصد داخلی و بین المللی پرواز می کنه و عملاً هر جایی که فکرشو بکنید، از اینجا بهش دسترسی دارید. مقصدهایی مثل لندن، فرانکفورت، دبی، تل آویو، توکیو و مقاصد زیادی در سراسر آمریکا از جمله پرطرفدارترین ها هستن.

اما داستان به یونایتد ختم نمی شه. فرودگاه EWR میزبان بیش از ۵۰ ایرلاین مختلفه که هر کدوم مسیرهای متنوعی رو ارائه می دن. ایرلاین های بزرگ و معتبر بین المللی مثل ایر لینگوس، ایر کانادا، ایر فرانس، بریتیش ایرویز، لوفت هانزا، امارات، سنگاپور ایرلاینز، ترکیش ایرلاینز و SWISS، همگی از اینجا به پایتخت های مهم دنیا پرواز دارن. همچنین، ایرلاین های داخلی مهم آمریکا مثل آلاسکا ایرلاینز، امریکن ایرلاینز، دلتا ایرلاینز، جت بلو و اسپریت ایرلاینز هم پروازهای زیادی به شهرهای پرجمعیت و توریستی آمریکا از EWR انجام می دن.

از مقصدهای پرطرفدار داخلی می شه به لس آنجلس، اورلاندو، شیکاگو، آتلانتا و سان فرانسیسکو اشاره کرد. در بخش پروازهای بین المللی هم، لندن-هیترو، تل آویو، کانکون، فرانکفورت و تورنتو-پیرسون جزو پرترددترین ها هستن.

ایرلاین های باری

نقش EWR تو حمل ونقل بار هم خیلی پررنگه. به دلیل نزدیکی به بندر نیوآرک و الیزابت و تأسیسات باربری پیشرفته ای که داره، این فرودگاه به یه مرکز مهم برای ایرلاین های باری تبدیل شده. FedEx Express با یه مرکز تفکیک ۶۰ میلیون دلاری و UPS Airlines از مهم ترین ایرلاین های باری هستن که از نیوآرک پرواز دارن. این ایرلاین ها مقاصد داخلی و بین المللی زیادی رو پوشش می دن و کمک می کنن تا کالاها و محموله ها به سرعت و امنیت بالا به دست صاحبانشون برسن.

آمار و ارقام کلیدی فرودگاه نیوآرک: نگاهی به عملکرد

وقتی می گیم فرودگاه نیوآرک پرترافیکه، منظورمون چیه؟ بیایید با چندتا عدد و رقم دقیق تر نگاه کنیم به عملکرد این غول هوایی.

ترافیک سالانه مسافران

عملکرد فرودگاه EWR تو جابجایی مسافران واقعاً خیره کننده ست. تو سال ۲۰۲۳، این فرودگاه رکورد بی نظیر ۴۹.۱ میلیون مسافر رو ثبت کرد که نشون دهنده رشد چشمگیر اون در سال های اخیره. این عدد بزرگ باعث شد که فرودگاه بین المللی نیوآرک تو سال ۲۰۲۳، به عنوان دهمین فرودگاه پرترافیک جهان شناخته بشه. این رتبه، EWR رو تو کنار فرودگاه های بزرگ و مهم دنیا قرار می ده و اهمیت استراتژیکش رو تو صنعت هوانوردی جهانی نشون می ده.

برای اینکه بهتر متوجه این رشد بشید، نگاهی به آمار سال های اخیر می ندازیم:

سال	تعداد مسافران
۲۰۰۰	۳۴,۱۸۸,۷۰۱
۲۰۱۰	۳۳,۱۹۴,۱۹۰
۲۰۲۰	۱۵,۸۹۲,۸۹۲ (تأثیر پاندمی کووید-۱۹)
۲۰۲۱	۲۹,۰۴۹,۵۵۲
۲۰۲۲	۴۳,۵۶۵,۲۵۴
۲۰۲۳	۴۹,۰۸۴,۷۷۴

سهم بازار ایرلاین ها

همونطور که گفتیم، یونایتد ایرلاینز بیشترین نقش رو تو EWR داره. تو بازه دسامبر ۲۰۲۲ تا نوامبر ۲۰۲۳، یونایتد با سهم حدود ۶۸.۱٪ از کل مسافران، عملاً حاکمیت این فرودگاه رو در دست داشته. این یعنی از هر ۱۰۰ نفری که از EWR پرواز می کنن، نزدیک به ۶۸ نفرشون با یونایتد سفر می کنن! بعد از یونایتد، ایرلاین های اسپریت (۵.۷٪)، جت بلو (۴.۸٪)، امریکن ایرلاینز (۴.۸٪) و دلتا ایرلاینز (۳.۶٪) بیشترین سهم رو تو جابجایی مسافران داشتن.

مقصدهای برتر

اگه قصد پرواز از EWR رو دارید و می خواید بدونید کدوم مقاصد شلوغ ترن، این لیست به دردتون می خوره. مقاصد داخلی و بین المللی زیر بیشترین حجم مسافر رو از فرودگاه نیوآرک دارن:

مقصدهای داخلی پرتردد (ژانویه ۲۰۲۴ – دسامبر ۲۰۲۴)

• لس آنجلس، کالیفرنیا
• اورلاندو، فلوریدا
• شیکاگو–اوهر، ایلینوی
• آتلانتا، جورجیا
• سان فرانسیسکو، کالیفرنیا

مقصدهای بین المللی پرتردد (۲۰۲۲)

• لندن–هیترو، انگلستان
• تل آویو، اسرائیل
• کانکون، مکزیک
• فرانکفورت، آلمان
• تورنتو–پیرسون، کانادا

با رکورد ۴۹.۱ میلیون مسافر در سال ۲۰۲۳، فرودگاه نیوآرک به عنوان دهمین فرودگاه پرترافیک جهان، نقش حیاتی در اتصال قاره ها و تسهیل سفرهای بین المللی ایفا می کند.

نکاتی برای سفری بهتر در EWR

تجربه سفر از فرودگاه نیوآرک، می تونه خیلی راحت تر و دلپذیرتر باشه اگه چند تا نکته رو بدونید. این فرودگاه با امکانات و سیستم های خاص خودش، سعی کرده کار رو برای مسافرا آسون تر کنه.

اول از همه، سیستم تابلوهای راهنمای فرودگاه رو در نظر بگیرید. این تابلوها با رنگ بندی و طراحی یکپارچه ای که پاول میخسنار، طراح معروف، انجام داده، خیلی واضح و قابل فهم هستن. پس کافیه به رنگ ها و نمادها دقت کنید تا مسیرتون رو پیدا کنید.

یه نکته جالب دیگه، صدای اطلاعیه های فرودگاهه. اگه تو فرودگاه یا حتی تو AirTrain هستید، صدای یه نفر رو می شنوید که اطلاعیه ها رو اعلام می کنه. این صدا متعلق به برنی واگن بلاست، گزارشگر ترافیک قدیمی نیویورکه که صداش برای خیلی ها آشناست و حس آشنایی ایجاد می کنه.

برای اینکه در طول سفر راحت باشید، خیالتون از بابت وای فای و شارژ دستگاه ها راحت باشه. تقریباً تو همه جای ترمینال ها به Wi-Fi رایگان دسترسی دارید و کلی پریز برق و پورت USB برای شارژ کردن گوشی، لپ تاپ یا تبلتتون پیدا می کنید. رستوران ها و فروشگاه های متنوعی هم تو هر سه ترمینال هستن که می تونید ازشون استفاده کنید. حتی اگه نیاز به کمک اورژانسی یا خدمات امدادی داشته باشید، مرکز امداد و اورژانس فرودگاه همیشه آماده خدمت رسانیه. با دونستن این نکات، سفرتون از EWR حتماً بهتر و بدون دردسر میشه.

نتیجه گیری

فرودگاه بین المللی لیبرتی نیوآرک (EWR)، با همه فراز و نشیب ها و پروژه های توسعه ای که پشت سر گذاشته، حالا به یکی از مهم ترین و پرترافیک ترین فرودگاه های دنیا تبدیل شده. این فرودگاه نه تنها دروازه ای برای ورود و خروج میلیون ها مسافر از منطقه کلان شهری نیویورک و نیوجرسیه، بلکه با سهم قابل توجهی که در حمل ونقل بار داره، نقش حیاتی در اقتصاد و تجارت جهانی هم ایفا می کنه.

از ترمینال A مدرن و پر افتخارش گرفته تا AirTrain که شما رو به راحتی به مقصدتون می رسونه، EWR همیشه در حال پیشرفته و سعی می کنه بهترین تجربه رو برای مسافرانش فراهم کنه. اگه تا حالا از فرودگاه نیوآرک سفر کرده اید، حتماً تجربه خودتون رو تو بخش نظرات با ما به اشتراک بذارید تا بقیه هم بتونن ازش استفاده کنن.